قطع امید کرده‌ای از من حلال کن

درد سرت شدیم پس آقا حلال کن

بیچاره‌ایم و نو کری‌ات را نمی‌کنیم

ما نوکریم، نوکر دنیا، حلال کن

در جا زدن، حقیقت هر روز عمر ماست

گر که نمی‌رسیم به بالا حلال کن

در خانه‌های خویش چه راحت نشسته‌ایم

اما زدی تو خیمه به صحرا حلال کن

معلوم نیست وضعیتم زجر می‌کشم

یا بر گدا چوب بزن یا حلال کن

من ور شکسته‌ام به ته خط رسیده‌ام

دیگر تو این بریده نفس را حلال کن

قلبت شکسته است که جا ماندم از حرم

آقا تو را به حضرت زهرا حلال کن

امروز اگر که روضه‌ی جانسوز من شده

بزم حرام و زینب کبری حلال کن