ای از همه کس حزن صدای تو حزین‌تر
در فاطمیه جلوه‌ی روی تو غمین‌تر

در سینه‌ی محزون چقدر زمزمه داری
از بس که به دل، درد و غم فاطمه داری

این ابروی درهم ز دلی غم‌زده حاکی‌ست
الحق و الانصاف غم چادر خاکی‌ست

چون دیده‌ی دل بر موی آشفته‌ات افتاد
در سینه دو صد صحبت ناگفته‌ات افتاد

این حالت آشفته ز چشمان تو پیداست
این صحبت ناگفته ز هجران تو پیداست

ورنه همه دم روضه‌ی مظلومه نخوانی
در کوه و بیابان و در و دشت نمانی

تا مادر مظلومه جوان‌مرگ شد ای وای
گلزار نبوت همه بی‌برگ شد ای وای

داغی که از آن پیر شدند آل نبی زود
نیلی شدن چهره‌ی ناموس علی بود

پرسند اگر از تو چرا یاس کبود است
گویی به خدا جای کف دست یهود است

باز آی که در ناله‌ی خود نام تو را خواند
با دیده‌ی آلاله‌ی خود نام تو را خواند

ای خیمه‌نشین غم زهرا به کجایی
مادر پس در منتظرت مانده بیایی

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات