گر چه از شعله‎ی غم می گذرانید مرا
بگذارید بسوزم که بخوانید مرا

منت هیچ کسی را نکشیدم به علی
کلب میخانه شدم تا بکشانید مرا

دست من را به کلاف موی یوسف بدهید
در پی قافله‎اش سرندوانید مرا

با کریمان ننشینم دل من می شکند
این قدر از در این خانه مرانید مرا

حیف شد آبرویم خرج گناهانم شد
کوه عصیان و غرورم بشکانید مرا

بگذارید که طفلان همه سنگم بزنند
با پر و بال شکسته مپرانید مرا

هرکجا گریه نباشد خبری نیست که نیست
هر کجا روضه به پا شد، بنشانید مرا

جور عشاق کشیدن هنر فاطمه است
جان زهرا به زیارت برسانید مرا

من غبارم، شرفم خاک بقیع حسن است
تا بر این فرش نشستم، نتکانید مرا

قاسمش بعد عسل، فصل گلابش شده بود
گفت زیر سم مرکب بچکانید مرا

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات