کشیدم از عذاب دوریت چه دردسرهایی
گلاویزم ز هجرانت همیشه با خطرهایی

به دریای غرور و کبر افتادم مرا دریاب
عزیز فاطمه تو منجی درمانده ترهایی

به دور سفره ی مهمانی تو پادشاهانند
ولی دنبال سائل ها و اینگونه نفرهایی

گناه از غفلت ما بود چوبش را شما خوردید
ز دست نوکرانت میخوری خون جگرهایی

خبر داری سراغم را کسی دیگر نمی گیرد
می آمد کاش روزی از وصال تو خبرهایی

منم که بیشتر از بچه ها محتاج احسانم
تویی که مهربانتر از تمامی پدرهایی

بغل کردی مرا در خواب و بوسیدم عبایت را
هنوز آن خواب خوش دارد به جان من اثرهایی

دو دستم بسته شد اما نخوردم بر در بسته
صدایت کردم و دیدم همینجا پشت درهایی

بیاور نسخه ی من را علاجم جز زیارت نیست
برایم دوری از کرب و بلا دارد ضررهایی

سخن از هجر باشد خواهری دور از برادر نه
که سنگین است روی شانه ها بار سفرهایی

از آن صبحی که معصومه نبوسیده رضایش را
سراغش آمده هر نیمه شب درد کمرهایی

سراغش آمده درد کمر، نامحرم اما نه
عقیله رفت بین جر و بحث رهگذرهایی

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

این دل آلوده ام دلبر نمی خواهد مگر
حضرت صاحب زمان نوکر نمی خواهد مگر

بال پرواز مرا سوزاند نار معصیت
مرغ دل تا بام دلبر پر نمی خواهد مگر

غفلت از تو اوج بدبختی ما شد ای دریغ
چاره ای این دردِ زجرآور نمی خواهد مگر

راه گم کردم بیا یابن الحسن دستم بگیر
ظلمت این سینه پیغمبر نمی خواهد مگر

روزیِ یک بار روضه در شبِ جمعه حرم
من یقین دارم، دعا باور نمی خواهد مگر

مادری از عرش آمد سمت خاک کربلا
گفت این پیکر کفن آخر نمی خواهد مگر

دست بردار از سرش ای ساربان بی حیا
یک سوال ارباب انگشتر نمی خواهد مگر

گوشوار دخترش بردی باشد بس کنید
دختر سبط نبی معجر نمی خواهد مگر

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

هر چند با این ادعا همت ندارم
جز دیدن رخسار تو حاجت ندارم

سرمایه ای که داده بودی رفته از دست
دستان من خالی شد و فرصت ندارم

بس که گناهانم تو را آزار داده
در زندگی خواب خوش و راحت ندارم

من حرمت نان و نمک ها را شکستم
از هیچ کس غیر از خودم نفرت ندارم

هر بار گفتی که بیا و درد دل کن
گفتم خجالت میکشم صحبت ندارم

بار کج آوردم بخر مثل همیشه
بر خانه ای جز خانه ات عادت ندارم

خیلی بدی از نوکرت دیدی ولیکن
من خاطرات بد از این مدت ندارم

طومار هجران را بیا در هم بپیچان
چون که دل خوش اصلا از غیبت ندارم

بگذار زیر سایه ی پرچم بمانم
من سر پناهی را به جز هیئت ندارم

آقا دو سال از کربلای من گذشته
بیمار شش گوشه شدم تربت ندارم

ارباب ما را نامرتب سر بریدند
برگشتم از گودال چون طاقت ندارم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

گر چه گداها وفایی ندارند
کریمان گدا را محل می گذارند

به بی آبرویی من رحم کردی
و الّا گناهان من بیشمارند

برای ظهور تو کاری نکردم
خوشا دوستان تو که اهل کارند

به جای سخن گفتن از وصل رویت
چرا دوستانم به غیبت دچارند؟

بیا و ببین چهره شهر زخمی
و آیینه ها محو گرد و غبارند

چقدر آرزومند دیدار مُردند
همه زیر خاکند و در انتظارند

به خوابم بیا لااقل دلخوشم کن
بیا تا که چشمان خشکم ببارند

نشد که شوم مثل آن عاشقانی
که با یاد خال لبت بی قرارند

چنان طفل بی تاب و بی خانمانم
مرا کِی به دست خودت میسپارند

علی دید که فاطمه بر زمین خورد
علی دید اطفال گوشه کنارند

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

گریه ی بی صدا قبول نشد
هر چه کردم دعا قبول نشد

اهل موکب به فکر پروازند
نوکری های ما قبول نشد

شد پذیرفته کار بی منّت
کار با ادعا قبول نشد

بهر وصلش چه نذرها کردم
نذری ام منتها قبول نشد

بنویسید باز هم امسال
عبد سر به هوا قبول نشد

منم آن روسیاه و بی کس که
نزد موسی الرضا قبول نشد

صحن حیدر چقدر زیبا بود
حیف دیگر گدا قبول نشد

هر چه گفتم لا تُؤَدِّبْنِي
حاجتم از قضا قبول نشد

تا سحر ناله کردم از جگرم
کربلا کربلا قبول نشد

شعرها یک به یک خریده شدند
شعر این بی بها قبول نشد

حرف زینب که گفت با قاتل
بس کن ای بی حیا قبول نشد

زیورم را بگیر و سر نبرش
لااقل از قفا قبول نشد

با عصا پیری آمد و میزد
گفت ضربات پا قبول نشد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ماجرای عشق تو با عشق خوبان فرق داشت
لطف تو به طفل عاصی و گریزان فرق داشت

از پدر هم بیشتر خیرت به نوکرها رسید
مهربانی تو با ما وقت هجران فرق داشت

بر خلاف هر که از آلودگی هایم گریخت
همنشینی تو با آلوده دامان فرق داشت

دور دنیا گشتم و فهمیدم آقایم تویی
دستگیری تو از سائل به قرآن فرق داشت

یک قدم برداشتم فورا دویدی سوی من
در رفاقت با بدان این طرز جبران فرق داشت

امتحانم کن ولی از روضه ها طردم نکن
لذت اینجا نشستن سخت و آسان فرق داشت

کار من که نیست باید تو مرا عاشق کنی
آنچنان که بین یاران نور سلمان فرق داشت

گفتم آقا با گنه کاری چه مشتاقم شدی
گفتی از بس گریه ات وقت حسین جان فرق داشت

از چه یعنی یابن الحسن از اربعین جامانده ام
حال ما در کربلای شاه عطشان فرق داشت

دستپخت مادرت زهراست که گریه کنیم
رزق ما شد حسنی که طعم این نان فرق داشت

گرچه دیدم در کرامات از کریمان سرتر
گنبدش با گنبد شاه خراسان فرق داشت

تیرها تابوت را گرچه به پیکر دوختند اما
در میان علقمه آن تیرباران فرق داشت

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

نوکر به پای روضه و غم رفته است
چشم خشکم را بخر پابوس زمزم رفته است

گاه گاهی حال و احوال گدا را هم بپرس
من مسیر خانه ام را باز یادم رفته است

هر کسی دنبال عشقش بوده من دنبال تو
این دل دیوانه ام دنبال پرچم رفته است

در مقام روضه گریه می کنی هر صبح و شام
مثل زهرا ناله ات تا عرش اعظم رفته است

زخم ها خورده ام ولی این زخم هجران بدتر است
من به خود تا آمدم دیدم محرم رفته است

آی مردم حسرتش را میخورد روز جزا
آن که در دنیا طواف کربلا کم رفته است

زود جانم را بگیر و اربعینم را بده
جان من بی اربعین فورا به یک دم رفته است

در پی آن نیزه داری که کمی هم سر به هواست
کربلا تا شام زهرا با قد خم رفته است

پیش مادر موی سر را بر درختی بسته اند
در تنور و دیر و خورجین آه در هم رفته است

تا که بی معجر نبیند خواهرش را بین شام
آن سر صد تکه در خط مقدم رفته است

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات