در گدایی خودت نام مرا مشهور کن ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ دستهایم را زدامان بقیه دور کن

قهر کردم با تو مثل چاه تاریکی شدم ــــــــــــــــــــــــــــــــــ قلب تاریک مرا ای ماه غرق نور کن

دوست دارم غرق دریای مناجاتت شوم ــــــــــــــــــــــــــــــ مثل موسی کلیم الله من را طور کن

راضی ام حتی شده با زور برگردانی ام ـــــــــــــــــــــــــــــ من اگر توبه نکردم تو مرا مجبور کن

شبهه هایم را بگیر و جای آن ایمان بده ــــــــــــــــــــــــــــــ ای خزانه دار عالم جنس ما را جور کن

تا مبادا بعد از این از پیش تو جایی روم ـــــــــــــــــــــــــــــ با ولای مرتضی دور مرا محصور کن

تا که قلب دشمنانت را بسوزانی مرا ــــــــــــــــــــــــــــــــــ روز محشر با محبینِ علی محشور کن

ای که تقدیر مرا امشب مقدر می کنی ــــــــــــــــــــــــــــــــ داخل پرونده ام یک کربلا منظور کن

چشمه ی اشکم فقط پیش تو می جوشد حسین ـــــــــــــــــــــ جای دیگر گریه کردم چشم من را کور کن

آه دارد می رسد دشمن به نزدیک حرم ــــــــــــــــــــــــــــــ از حریم کربلا تکفیریان را دور کن

آمده در گذرش باز کسی، آلوده ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ عاشقی، در به دری، مستحقی فرسوده

بی سبب نیست که شد خاطر من آسوده ــــــــــــــــــــــــــ چون که هاتف سحر روز ازل فرموده

بنشین بر سر این سفره اگر گمراهی ــــــــــــــــــــــــــــــ راه گم‎کرده بیا بر در باب اللهی

دستمان از جگر نخل ثمر می چیند ــــــــــــــــــــــــــــــــ پایمان را علی از کوی و گذر می چیند

روزی سائل خود را دم در می چیند ــــــــــــــــــــــــــــــ نان و خرما که سر سفره پدر می چیند

بنشین با پدر خاک نداری راهی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ راه گم‎کرده بیا بر در باب اللهی

فکر کن محشر کبری است علی هست و بتول ــــــــــــــــ روضه بر پا شده با رخصت چشمان رسول

اشک ها می کند از روزنه ی چشم حلول ــــــــــــــــــــــــ تا شود روضه ی بر پاشده در عرش قبول

ای که تا صبح قیامت پی ثاراللهی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ راه گم‎کرده بیا بر در باب اللهی

بعد از آن روز که شد روضه ی محرابی سر ــــــــــــــــــ عمرها می شود از غربت اربابی، سر

می رسد بعد به  سر نیزه ز هر بابی سر ــــــــــــــــــــــــــ می شود وارد محشر تنی اما بی سر

می کشند آه ملائک پی زهرا، آهی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ راه گم‎کرده بیا بر در باب اللهی

صحنه ای باز مجسم شده است از گودال ــــــــــــــــــــــــــ کاش می داد یکی بر تن ارباب مجال

مادرش گفت چه از پیرهنش می خواهی ـــــــــــــــــــــــــــ راه گم‎کرده بیا بر در باب اللهی

تویی که ستار العیوبی ـــــــــــــــــــــــــــــــ خدای مهربان و خوبی

به درگاه تو آمده ام چون ـــــــــــــــــــــــــــ تو گفتی غفار الذنوبی

الهی یا الهی العفو، الهی یا الهی العفو، الهی یاالهی العفو ….

خریدار هر بی نوایی ــــــــــــــــــــــــــــــ همیشه مشتاق گدایی

نه این که دنبال تو باشم ــــــــــــــــــــــــــ تویی که دنبال گدایی

الهی یا الهی العفو، الهی یا الهی العفو، الهی یا الهی العفو ….

مرا زکویت رد نکردی ــــــــــــــــــــــــــ بدی دیدی و بد نکردی

به من دادی دوباره فرصت ــــــــــــــــــــ مسیر ما را سد نکردی

الهی یا الهی العفو، الهی یا الهی العفو، الهی یا الهی العفو ….

ز بس گنه کردم عادت ـــــــــــــــــــــــــــ شدم کاهل وقت عبادت

ز بس که پرده ها دریدم ـــــــــــــــــــــــــ نمی کشم از تو خجالت

امان ز درد بد زبانی ـــــــــــــــــــــــــــــ ز سوء ظن و بد گمانی

کجا بهر رضایت تو ـــــــــــــــــــــــــــــ گرفتم دست ناتوانی

دلم به نورت منجلی شد ــــــــــــــــــــــــ به عشق حیدر صیقلی شد

قبولی تمام اعمال ـــــــــــــــــــــــــــــــــ به حب مرتضی علی شد

علی جانم علی علی جان، علی جانم علی علی جان ….

مرا زهرا کرده دعایم ــــــــــــــــــــــــــ که سینه چاک کربلایم

ولی به هنگام جان سپردن ــــــــــــــــــــ به دنبال امام رضایم

دلم مست بوی حسین است ــــــــــــــــــــ پریشان موی حسین است

به ما هر رحمتی رسیده ـــــــــــــــــــــــ همیشه از سوی حسین است

گل زهرا با جسم صد چاک ــــــــــــــــــ فتاده تشنه بر روی خاک

بگوش آید ز سوی گودال ـــــــــــــــــــــ «الهی لا معبود سِواک»

حسین جانم حسین حسین جان، حسین جانم حسین حسین جان ….

یکی با نیزه ای زد بر تن او ــــــــــــــــ یکی در غارت پیراهن او

نشسته روی سینه اش لعینی ــــــــــــــــ گرفته، ای خدا محاسن او

منِ مرا بگیر ای دوست ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ که به نفسم شدم اسیر ای دوست

در دلم وحشتی ز خود دارم ـــــــــــــــــــــــــــــــــ در دلم هست، یا مجیر ای دوست

این گدایی که آمده، محتاج ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ مستکین و مستجیر ای دوست

تو پناهم بده ز آتش نفس ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ که مرا کرده بس حقیر ای دوست

من زمین گیر از گناه خودم ــــــــــــــــــــــــــــــــ آمدم حال، سر به زیر ای دوست

نظر رحمتی بر این سائل ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ ای نگاه تو دلپذیر ای دوست

جز تو سرمایه ای ندارم من ـــــــــــــــــــــــــــــــ که تهی دستم و فقیر ای دوست

تو خبر داری از خیانت من ــــــــــــــــــــــــــــــــ و تویی آگه از ضمیر ای دوست

عیب هایم اگر فراوان است ـــــــــــــــــــــــــــــــ پرده پوشی خبیر ای دوست

قسمت می دهم به پیغمبر ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ که مگو آمدی چه دیر ای دوست

دست افتاده ای ز عصیان را ـــــــــــــــــــــــــــــ تو به دست علی بگیر ای دوست

مست از جام کوثر اویم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ می بده ازخم غدیر ای دوست

کن قبولم به خاطر زهرا ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ که رسد خِیرِ تو کثیر ای دوست

به حسن می دهم تو را سوگند ــــــــــــــــــــــــــــ و به عبدالله صغیر ای دوست

رحمت واسعه نصیبم کن ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ به حسینت مرا پذیر ای دوست

به جوان کشته ای که شد کفنش ــــــــــــــــــــــــــ پاره های بوریا و حصیر ای دوست

منتقم را به داد او برسان ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ که از او آید این سفیر ای دوست

سائل اصلی حرم آید ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ و علمدار با علم آید

بر دل غم‏زده امید و رجا می آید ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بنشینید همین‏جا که خدا می آید

چه قدر دور و بر سفره گدا می آید ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ چون علی کرده دعا حال بکا می آید

گریه کردن فقط انگار به ما می آید

کار ما چیست چنان ابر فقط باریدن ــــــــــــــــــــــــــــــــــ تا سحر بر سر سجاده ی شب نالیدن

بی سر‎و پا شدن و حلقه به در کوبیدن ــــــــــــــــــــــــــــــ کار او چیست فقط جرم و خطا پوشیدن

این ندایی است که از ارض و سما می آید

غیر عصیان و خطا بر دلم انباشت، نشد ـــــــــــــــــــــــــــ لطف او دست مرا باز نگه داشت، نشد

دست مهرش به دلم عشق فقط کاشت، نشد ــــــــــــــــــــــــ کاشتم هر چه  در این مزرعه برداشت نشد

فقط از دست من انگار جفا می آید

می گشایند در می‏کده گاه و بی گاه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ رزق مان می رسد از برکت و روزی این ماه

توبه سهل است اگر می گذریم از این راه ـــــــــــــــــــــــــ هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله

باز هم بوی مزار شهدا می آید

قابل التوبه اگر اوست بگویید حسین ــــــــــــــــــــــــــــــــ آبرو داده به ما دوست بگویید حسین

نام این دوست چه نیکوست بگویید حسین ــــــــــــــــــــــــ کارتان گر به یک موست بگویید حسین

نوکر فاطمه بودن به شما می آید

نشسته ایم که از آتشت امان برسد ــــــــــــــــــــــــــــــ برات جنت و فردوس دستمان برسد

هزار مرتبه شکر از محبتت مگذار ـــــــــــــــــــــــــــ دوباره زخم دل ما به استخوان برسد

گذشت ماه تو از نیمه کاش بعد سحر ـــــــــــــــــــــــــ خبر ز یوسف زهرا دم اذان برسد

نگاه رحمت تو مستمر شد و نگذاشت ــــــــــــــــــــــــ به هیچ بنده ولو بد کمی زیان برسد

اجازه داد کرامات سفره های دعا ـــــــــــــــــــــــــــــــ ثواب توبه ی ما هم به دیگران برسد

فقط بناست ببخشی تو، خاطرم جمع است ـــــــــــــــــــ نخواستی تو که سختی به میهمان برسد

حسن به اذن خودت سفره دارمان شده پس ـــــــــــــــــ به مردم از قبل او بناست نان برسد

فدای تشنگی کام آن کریمی که ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ نمی خورد قدحی تا به تشنگان برسد

نشسته ایم که در وا کند به روی همه ـــــــــــــــــــــــــ خدا کند که فقط زود آن زمان برسد

نشسته اند به پایش هزار تیرانداز ــــــــــــــــــــــــــــــ مصیبتی است اگر تیر بر کمان برسد

نمی گذارد از این کفن چیزی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ همین که لشگری از راه ناگهان برسد

پس از حوادث تشت و جگر خدا نکند ـــــــــــــــــــــــ ز راه، زینب کبری دوان دوان برسد

جراحت تن و تابوت غرقِ خون نگذاشت ــــــــــــــــــ که وقت روضه به  قبر و به سایبان برسد

حالا که دست من به توسل رسیده است ــــــــــــــــــــــــ حالا که روح من به توکل رسیده است

حالا که تا صراط خدا پل رسیده است ــــــــــــــــــــــــــ حالا که ماه هم به تکامل رسیده است

چون حبه های قند که می افتد از دهن ــــــــــــــــــــــــــ العفو های نیمه شبم شد حسن حسن

آن گونه ای که بحر کرم پر نتیجه است ــــــــــــــــــــــــ سبط نبی هم از ثمرات خدیجه است

این طائفه که بوی خدا می دهند و بس ــــــــــــــــــــــــــ تنها به التماس بها می دهند و بس

با یک نظر به خلق دوا می دهند و بس ـــــــــــــــــــــــــ با روی خوش غذا به جذامی دهند و بس

در خانه ای که سفره ی آن شاه پرور است ـــــــــــــــــــ مسئول پخش نان سر سفره اکبر است

لعل لب تو آب و عسل می کند درست ــــــــــــــــــــــــــ از اهلِ نار، اهلِ محل می کند درست

راهی شدی پیاده به مکه قدم قدم ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ فریاد می زنند اهالی حرم حرم

در راه مانده می طلبد از کرم کرم ــــــــــــــــــــــــــــــــ ای صورتت به شب زده مهتاب دم به دم

خوب است اگر قرار شده میل حج کنی ـــــــــــــــــــــــــ یک بار هم به خاطر ما راه کج کنی

با یک نگاه کشوری آباد می کنی ــــــــــــــــــــــــــــــــــ صدها غلام می خری، آزاد می کنی

بین قنوت خود همه را یاد می کنی ـــــــــــــــــــــــــــــــ حرف درشت می زنند ارشاد می کنی

هر کس به تو رسید اگر هم عناد داشت ـــــــــــــــــــــــــ لطف تو را نوشت به دفترچه یادداشت

گر چه پر از خداست نگاهی که با تو هست ـــــــــــــــــــ مردیم از حرارت آهی که با تو هست

بی مشتری ست مشعل راهی که با تو هست ــــــــــــــــــ دارد هوای فتنه سپاهی که با تو هست

آنان که دست از سر تو ساده می کشند ــــــــــــــــــــــــــ نیمه شب از نماز تو سجاده می کشند

خاکم که زیر پای تو احساس می شوم ـــــــــــــــــــــــــــ سنگم که با نگاه تو الماس می شوم

خارم که با شمیم شما یاس می شوم ـــــــــــــــــــــــــــــ وقتی که ذوب مرقد عباس میشوم

یاد بقیع می کنم و قبر بی چراغ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ  صحنی که می چکد به سرش آفتاب داغ