گذشتِ عمر مرا ز غمِ تو سیر نکرد ــــــــــــــــــــــــ هزار شکر مرا جز غمِ تو پیر نکرد

چنان ز هجر تو آتش به سینه ام دارم ــــــــــــــــــــــ که عمر را به منِ خسته دل پذیر نکرد

گرفت دستِ مرا دامنِ عنایت تو ـــــــــــــــــــــــــــــ مرا به نزدِ کسی سر به زیر نکرد

هر آن که داد به دستِ تو اختیارِ مرا ـــــــــــــــــــــــ به جز جنابِ تو کسی را به من امیر نکرد

نشد که دل نگران فراق تو گردم ــــــــــــــــــــــــــــــ نشد ز خود بپرسم، نگار دیر نکرد؟

همیشه خواسته هایم به تو تقدم داشت ــــــــــــــــــــــ حذر ز خواهشِ خود بنده ی اسیر نکرد

به زیر سایه ی اَمنَت اسیر خواب شدم ـــــــــــــــــــــ چه شد که عشقِ تو حتی مرا دلیر نکرد

عنایتی که تو را عبدِ با ادب گردم ـــــــــــــــــــــــــــ که لایقِ سفر کربلا در رجب گردم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشّریف صلوات

برایت حرف ندارم شما بفرمائید ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به این بهانه نگاهی به ما بفرمائید

به وقتِ نافله ی صبح ای مسیحا دم ـــــــــــــــــــــــــــــــــ ز بختِ خفته ملولم دعا بفرمائید

اگر قنوت گرفتی بِینِ آن به خودت ــــــــــــــــــــــــــــــــــ سفارشِ منِ وامانده را بفرمائید

هنوز خانه تکانی نکرده این دل من ــــــــــــــــــــــــــــــــ و مانده ام که بیایی کجا بفرمائید

نشسته ام سرِ راهت خودت بلندم کن ـــــــــــــــــــــــــــــــ تکان نمی خورم از جا تا بفرمائید

بخیل نیستم آقا فقط مرا نه، نه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تو را به خدا همه را با خدا بفرمائید

بگیر هر چه به من می دهند این مردم ـــــــــــــــــــــــــــــ مرا ندارتر از هر گدا بفرمائید

لباسِ پاره به سائل چه قدر می آید ــــــــــــــــــــــــــــــــــ لباسِ فقر به من هم عطا بفرمائید

برای آمدنت احترام باید کرد ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ از این به بعد به جای بیا، بفرمائید

عزیزِ فاطمه نزدیکِ نیمه ی رجب است ــــــــــــــــــــــــ اجازه ی سفر کربلا بفرمائید

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، صلوات

بیا که تا تو نیایی بهار بی معناست ــــــــــــــــــــــــــــــــ خوشیِ مردمِ این روزگار بی معناست
تبِ فراقِ تو بیچاره کرده دنیا را ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ بدون تو، به دلی قرار بی معناست
تحملِ غمِ هجرانِ توعجب سخت است ـــــــــــــــــــــــــــ به زیرِ تیغِ توایم و فرار بی معناست
محبتِ تو نباشد، عبودیت هم نیست ـــــــــــــــــــــــــــــــ و زنده داریِ شب هایِ تار بی معناست
ولایتِ تو به شیعه حیات بخشیده ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ نفس کشیدن با اختیار بی معناست
ببین ارادتِ ما را به سُخره می گیرند ــــــــــــــــــــــــــــ برایِ شان سخن از کویِ یار بی معناست
بیا که خلق بدانند صاحبی داریم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ زنند طعنه، که این انتظار بی معناست
خرابکاریِ ما را بیا تو جبران کن ـــــــــــــــــــــــــــــــــ و گر نه توبه کنم بی شمار بی معناست
تو صبحِ آمدنت یا علی به لب داری ـــــــــــــــــــــــــــــــ که فتح خیبر بی ذوالفقار بی معناست
هر آنکه عبدِ علی نیست منکرِ حق است ــــــــــــــــــــــــ و سجده اش سوی پروردگار بی معناست
نجف نگینِ زمین نه که زینتِ عرش است ـــــــــــــــــــــ بدونِ خاکِ نجف هر دیار بی معناست
فَمَن یَمُت یَرَنی، چشمه ی امیدِ دل است ــــــــــــــــــــــــــــ علی نیاید اگر احتضار بی معناست
به سینه نیست غمی جز غمِ حسین هرگز ـــــــــــــــــــــــ که اشک جز به عزایِ نگار، بی معناست

ـــــــــ جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان ارواحنا لتراب مقدمه الفداء صلوات ــــــــــــ

آن که ظلمت می شود از نور، بهتر ـــــــــــــــــــــــــــــ سرّ خدا هر چه شود مستور، بهتر

وقتی که یعقوبی به فکر پیرهن نیست ـــــــــــــــــــــــــــ یوسف ز کنعانش شود مهجور، بهتر

حق می دهم از بس که زحمت داشتم من ـــــــــــــــــــــــ گفتی رفاقت با شما از دور، بهتر

خیلی برای دوری ات کم گریه کردم ـــــــــــــــــــــــــــــ چشمم اگر اشکی ندارد، کور، بهتر

این مزرعه بی اشک مانند کویر است ــــــــــــــــــــــــــ ساز د به این محصول، آب شور، بهتر

من طفل ِ بازی گوشم و تنبیه لازم ـــــــــــــــــــــــــــــــ آقا بزن، گر می شود با زور بهتر

آهم تو را آخر کنارم می کشاند ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نزد طبیبان هر قدر رنجور، بهتر

گاهاً بیا با این گدا هم درد دل کن ــــــــــــــــــــــــــــــــــ حرف سلیمان را بفهمد مور، بهتر

جایی کنار خیمه ات روزی ِ ما کن ــــــــــــــــــــــــــــــ موسی عبادت می کند در طور، بهتر

بالا سرِ ما نوکرانت باش چون کار ــــــــــــــــــــــــــــــ رفته همیشه پیش با دستور، بهتر

وقتی سرم سرمایه ی خاک رهت نیست ــــــــــــــــــــــــ گردد جدا این وصله ی ناجور، بهتر

معنای حسرت خوردن این بندگی را ـــــــــــــــــــــــــــــ می فهمم آقا در میانِ گور، بهتر

نهر روان و تشنه ای را نحر کردند ــــــــــــــــــــــــــــــ گریه کنم با روضه ی منحور، بهتر

ـــــــــــــــــــــــــ جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات ـــــــــــــــــــــــــــــ

ای همیشه شهدِ یادت از عسل ها بیشتر ـــــــــــــــــــــــــــــــ من به دنبالِ تو هستم در غزل ها بیشتر

هر چه می گویند با یک گل نمی آید بهار ـــــــــــــــــــــــــــــ من دلم می گیرد از ضرب المثل ها بیشتر

گاه گاهی که میانِ روضه ام حس می کنم ــــــــــــــــــــــــــــ می وزد عطر تو در بعضی محل ها بیشتر

نامِ تو دکّان بعضی ها شده این روز ها ــــــــــــــــــــــــــــــــ هست زرق و برق بازارِ بدل ها بیشتر

عدّه ای نا باورند و خوب می دانم چرا ـــــــــــــــــــــــــــــــــ هست پیرامون تو بحث و جدل ها بیشتر

از فرج می خوانم و محوِ موذن زاده ام ـــــــــــــــــــــــــــــــــ لحظه ی حیّ علی خیر العمل ها بیشتر

آسمان ابری است وقتی، اشک چشمت جاری است ـــــــــــــ در میانِ گریه زیرِ کتل ها بیشتر

کربلا را با نگاهت غرق باران می کنی ــــــــــــــــــــــــــــــ گریه ات می گیرد امّا روی تل ها بیشتر

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ جهت تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

دگر ای دوست مرا در حرمت، محرم کن ــــــــــــــــــــــــ رفتم از دست، نگاهی به دلِ ما هم کن

یا بیا جانبِ قبله بکشان پایِ مرا ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یا بر احوالِ دلم، فکرِ کمی مرهم کن

دست و پا می زنم از دور، نگاهم بکنی ــــــــــــــــــــــــــ گوشه چشمی به من و ناله ی پر دردم کن

با نگاهی بده خاکستر عمرم بر باد ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ این جگر سوخته، رسوایِ همه عالم کن

من زمین گیر شدم، باز قدم پیش گذار ــــــــــــــــــــــــــــــ التفاتی کن و این فاصله ها را کم کن

گریه از اول خلقت، شده ارثیه ی ما ـــــــــــــــــــــــــــــــــ فکرِ چشمان پر از اشکِ بنی آدم کن

دیگر این نوکرتان گریه کنِ سابق نیست ــــــــــــــــــــــــــ پای بر دیده نِه و چشمِ مرا زمزم کن

می رسد بویِ تو، اما خبری نیست ز تو ـــــــــــــــــــــــــ یوسفا، چاره ی این شامِ پر از ماتم کن

کاش می شد که شبی خوابِ تو را می دیدم ــــــــــــــــــــــ دوستَم داری اگر، قلبِ مرا محکم کن

ناز داری تو و نازِ تو کشیدن سخت است ــــــــــــــــــــــــ رحمی آخر به من و کوچکیِ قلبم کن

به علمدار قسم پایِ رکابت هستم ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ شانه ی گرمِ مرا تکیه گه پرچم کن

هم چنان ام بنین سوز و نوا دارم من ــــــــــــــــــــــــــــــــ هوس یک سحرِ کرب و بلا دارم من

ـــــــــــــــــــــــــ جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

نظر نما که گرفتاری ام زیاد شده ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ز دستِ تو طلبِ یاری ام زیاد شده

چه قدر واسطه گشتی خدا مرا بخشید ــــــــــــــــــــــــــــــــ ببخش، توبه ی تکراری ام زیاد شده

بزرگواری و نگذاشتی زمین بخورم ـــــــــــــــــــــــــــــــــ به رحمتِ تو، بدهکاری ام زیاد شده

به چشمِ خلق گناه ست گریه کردنِ ما ـــــــــــــــــــــــــــــــ چه خوب شد که گنهکاری ام زیاد شده

ز دردِ روضه دگر شب نمی برد خوابم ـــــــــــــــــــــــــــ شبیهِ فاطمه، بیداری ام زیاد شده

کسی که صاحبِ اشک ست لشکرِ زهراست ـــــــــــــــــ به لطفِ فاطمیه یاری ام زیاد شده

قسم به غیرتِ حیدر زدند زهرا را ــــــــــــــــــــــــــــــــــ به این دلیل، عزاداری ام زیاد شده

به فضه گفت دعا کن دگر بمیرم من ـــــــــــــــــــــــــــــــ که زحمتِ من و بیماری ام زیاد شده

جدا از این همه خونریزی و غم و دردم ـــــــــــــــــــــــــ شمرده ام، چه کنم یک کفن کم آوردم

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ جهت تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ