کاش قسمت بشود لطف الهی گاهی
به گدایان برسد طرفه نگاهی گاهی

می‎شود بنده‎ی درمانده و آواره شده
سخت محتاج به آغوشِ پناهی گاهی

هر چه کردم بشوم زائر میخانه، نشد
نیست جز گریه سوی میکده راهی گاهی

گاه با یک حسنه پاک شود کوه گناه
کوه خیرات بسوزد به گناهی گاهی

به خودم گفته‎ام اصلا شده چون حجّت حق
از غم و غصه‎ی یک شیعه بکاهی گاهی؟

ناله زن نام علی را که رجب نزدیک است
دم بزن از بشر نامتناهی گاهی

از در سوخته و دوری ایوان نجف
می‎دهد چشم پر از اشک گواهی گاهی

یاد بین الحرمین و حرم ثاراللّه
می‎کشیم از جگر سوخته آهی گاهی

باعث قرب به دربار ولی اللّه است
اشکِ در روضه به قدر پر کاهی گاهی

می‎تواند سبب مردن نوکر بشود
روضه‎ی جسمِ به خون مانده شاهی گاهی

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ای چشم ما به پرتو خط عبور تو
ما عاشقیم عاشق دیدار نور تو

نزدیک‎تر بیا که به پابوسی‎ات رسیم
گر چه غنیمت است تماشای دور تو

هر روز یابن فاطمه سر می‎زنی به ما
ما بی‎خیال از نفحات حضور تو

روزیِ ما به یُمنِ وجودِ تو می‎رسد
ما غافلیم از نعمات وفور تو

یکبار هم نشد که تشکر کنیم خوب
از این همه عنایت دست شکور تو

وقتی به نامه‎ی عمل ما نظر کنی
هستیم سر به زیر، زمان مرور تو

پرونده‎های ما شده بغض گلوی‎تان
تا کی شویم علت چشم نمور تو

عمری گذشته‎ای ز خطاهای ما همه
حتی شکسته‎ایم اگر هم غرور تو

امروز هم به خاطر زهرا ببار لطف
ما تشنه‎ایم تشنه‎ی جام ظهور تو

میلاد مادرت شده آقا مبارک است
عیدی شیعه چیست به روز سرور تو

جانی دگر به نهضت روح خدا بده
ای انقلاب تشنه‎ی درک حضور تو

فرمود نائبت که مهیا شوند، چشم
آماده می‎شویم برای ظهور تو

مظلوم کربلاست و ما منتظر
ای جان فدای غصه‎ی قلب صبور تو

سرها به نیزه مانده، بدن‎ها به قتلگاه
آقا بیا که عمه نشسته به سوز و آه

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

دعای بین طلوعین مستجاب شود
اگر زمان مناجات گریه باب شود

عروج اهل سحر را دو قطره هم کافی ست
چرا که دیده‎ی تر، بال و پر حساب شود

دلیل تزکیه‎ی نفس حُسن تاثیر است
که گر به سنگ بگویی ببار آب شود

چقدر سوخت دلت از گناهکاری من
چقدر سوخت دل تو دلم کباب شود

تو را به حضرت زهرا بیا درستم کن
بیا اجازه مده نوکرت خراب شود

به بنده‎های سر این گذر نگاهی کن
یکی شبیه به من شاید انتخاب شود

چقدر ندبه بخوانیم و «أین أین» کنیم
چقدر پرسش عشاق بی‎جواب شود

سوار مرکب امید می‎رسی از راه
به شرط اینکه دل شیعه پا رکاب شود

تو را قسم به علمدار کربلا برگرد
بیا که روضه به اذن تو فتح باب شود

بنا نبود که آبی به خیمه‎ها نبرد
بنا نبود که سقا ز غصه آب شود

قرار بود به شش ماهه دست کم برسد
بنا نبود شرمنده‎ی رباب شود

پس از پسر به خدا هم دهیم اگر همه عمر
برای ام بنین آبها سراب شود

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

شکر خدا گفتیم «أرشدنا یا اباصالح» 
رو بر کسی ننداختیم الّا اباصالح

هر بار گم کردیم راه هل أتی را
گفتیم با گریه مدد کن یا اباصالح

ای مصلح عالم نظر کن صالحم فرما
سویت رسیده قطره ای دریا اباصالح

بنده شدن اوج تمنای بزرگان است
وقتی که باشد سرور و مولا اباصالح

امروز هر کس نوکر زهرای اطهر شد
دستش بگیرد از کرم فردا اباصالح

ای راه گم کرده بیا وقت توسل شد
هم‎درد شو در این مصیبت با اباصالح

گریان زهرا که شدی دیگر بدان قطعا
راهی نمانده تا خدا، یا تا اباصالح

من عذرخواهی می‎کنم از ساحتت آقا
آتش به پشت در شده برپا اباصالح

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

آسمان از ابر تیره پر شده، ای آفتاب
با نگاهت بر دل بی‎تاب ما قدری بتاب

وعده‎ی حق خدا بودی تو از روز نخست
تا نیایی کار این عالم نخواهد شد درست

ای قنوت هر نماز من بیا یابن الحسن
ای امیر چاره ساز من بیا یابن الحسن

سر برون آر از حجاز و دست ما را هم بگیر
پای تو هستیم گرچه «قَلَّ زادی فی المسیر»

هر که بودم هر که هستم دوستت دارم به جان
سال دیگر فاطمیه تو برای من بخوان

سینه‎ای کز معرفت گنجینه‎ی اسرار بود
کی سزاوار فشار آن در و دیوار بود

همچنان از پشت در گویا صدایی می‎رسد
از گلوی فاطمه بانگ دعایی می‎رسد

صفحه صفحه غربت تاریخ می‎گوید بیا
قطره قطره خون روی میخ می‎گوید بیا

شور و غوغا کن به پا با ذوالفقار حیدریت
انتقم یا منتقم از قاتلان مادریت

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

چگونه شکر به جا آوریم از این نعمت
که هست دست تو بالا سر همه امت

دعای حضرتتان گر نبود بی‎تردید
نمی‎شدیم به انبوه فتنه‎ها نصرت

هزار مرتبه باید ز دست می‎رفتیم
میان این همه سختی علیه این نهضت

نکرده‎ای تو فراموش هر لحظه‎ای ما را
نبوده‎ای تو دمی غافل از محبانت

به سحرگاه دعا می‎کنی به تک تک ما
به گریه گاه دعا می‎کنی به این ملت

عجیب اینکه گروهی به جای شکر خدا
زبان گشوده به ناشکری از ره غفلت

خوشا سعادت آنان که با وفا بودند
تو را رها ننمودند بعد هر بیعت

خوشا وفای شهیدان که در دل دشمن
به خون نشسته و جان داده‎اند با غیرت

قسم به معجزه‎ی انقلاب اسلامی
که این تویی که چهل سال داده‎ای عزت

به لطف حق نه چهل سال سیزده قرن است
برای شیعه‎ی زهرا کشیده‎ای زحمت

به احترام تو و مادر تو سر دادند
هزارها حججی و هزارها همت

قسم به غیرت مردان مرد تا امروز
نشسته‎اند به پایت هزارها هیئت

نه چرخ کُند معیشت ز پایمان انداخت
نه بی‎وفایی برجام داده‎مان حسرت

به عشق شعب ابی طالبیم در تحریم
به عشق کرب و بلاییم حامی دینت

فدای العطش خیمه‎های اربابیم
فدای لعل لب خشک و تشنه‎ی جدت

و پای کار علمدار عشق می‎مانیم
به عشق ساقی عطشان به حُرمت حَرمت

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

تو یار باشی داغ هجران درد دارد
صبر در فراق رویت ای جان درد دارد

یک عمر نوکر بودن، آقا را ندیدن
ای باطن قرآن، به قرآن درد دارد

گم کردن تو ای بهار آرزوها
بسیار در فصل زمستان درد دارد

از فرط تنهایی در این سرما کِرِختیم اما
آغوش تو باز است و حرمان درد دارد

ای خوش به حال آنکه بعد از غفلت از تو
در خلوتش با خویش وجدان درد دارد

از جرم ما بگذر خطا دیدی ندیدی
خوبم کن ای جان گرچه درمان درد دارد

باید زلیخا بود تا حس کرد بی جرم
یوسف که باشد کنج زندان درد دارد

قلبت نه تنها در مُحرم، دوره‎ی سال
در سوگ سالار شهیدان درد دارد

تاوان جنگ بدر و خیبر را گرفتند
از حلق یک مظلوم عطشان درد دارد

در آفتاب داغ و روی ریگ صحرا
افتادن یک جسم عریان درد دارد

می‎گفت زینب با چه حالی بر سر تلّ
نامرد جانم را نگردان درد دارد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات