کسی که در بساطش چشم تر نیست
ز حال مقتدایش با خبر نیست

نبر بهر شفا پیش طبیبان
مریضی را که محتاج سحر نیست

چه باید کرد با چشم گنه‎کار
که بعضا هست اشک و بیشتر نیست

خدا خیرش دهد آقا کریم است
اگر چه کار من جز دردسر نیست

اگر جا مانده‎ام ردم نکرده
نگفته سائلی که پشت در نیست

نبودم دور سفره روزی‎ام داد
غلط بود این که فکر رهگذر نیست

خودش را خرج کرده پیش زهرا
اگر چه ارزش من اینقدر نیست

به روی سینه‎ی مجروح آقا
غمی مثل محرم تا صفر نیست

همه از تشنگی می‎سوختند آه
به خیمه مشک آب‎آور مگر نیست

همه دور علی اصغر هراسان
به فکر مادر او یک نفر نیست

الهی حرمله آتش بگیرد
که در فکرش به جز تیر سه‎پر نیست

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

کسی که در بساطش چشم تر نیست
ز حال مقتدایش با خبر نیست

نبر بهر شفا پیش طبیبان
مریضی را که محتاج سحر نیست

چه باید کرد با چشم گنه‎کار
که بعضا هست اشک و بیشتر نیست

خدا خیرش دهد آقا کریم است
اگر چه کار من جز دردسر نیست

اگر جا مانده‎ام ردم نکرده
نگفته سائلی که پشت در نیست

نبودم دور سفره روزی‎ام داد
غلط بود این که فکر رهگذر نیست

خودش را خرج کرده پیش زهرا
اگر چه ارزش من اینقدر نیست

به روی سینه‎ی مجروح آقا
غمی مثل محرم تا صفر نیست

همه از تشنگی می‎سوختند آه
به خیمه مشک آب‎آور مگر نیست

همه دور علی اصغر هراسان
به فکر مادر او یک نفر نیست

الهی حرمله آتش بگیرد
که در فکرش به جز تیر سه‎پر نیست

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

سلام می دهم از دل به ساحت ارباب
ز راه دور روم بر زیارت ارباب

صدای شور حسین و قیام سینه‎زنان
چه دیدنی‎ست محرم، قیامت ارباب

رسیده ماه محرم حسینیان آیید
به پا شده است دوباره ضیافت ارباب

به دست حضرت زهرا خدا سوایم کرد
شدم ز روز ازل عبد حضرت ارباب

به هر کجا که عَلَم گشت بیرق ماتم
به روی شانه کشیدم علامت ارباب

به اشک دیده بشویم لبان خود شاید
اجازه‎ای بدهندم به صحبت ارباب

به ترک یک گنه و چند قطره گوهر ناب
چه عاشقانه شود حفظ حرمت ارباب

شود به رویِ دعایم، در اجابت باز
دمی که سجده نمایم به تربت ارباب

چه کرده این پسر بوتراب که دشمن
نموده در همه جا مدح شوکت ارباب

امیر عشق، حسین و خدای عشق، حسین
خوشم شدم سر این سفره رعیت ارباب

یقین کنیم شفا دست سیدالشهداست
پناه هر دو جهان است هیئت ارباب

اگر اراده کند اربعین حرم هستیم
خدایی است به والله قدرت ارباب

حصیر هم دل شب همره دهاتی‎ها
زبان گرفت بمیرم ز غربت ارباب

خیلی خراب کرده‎ام آقا درست کن
ما را به مِهر حضرت زهرا درست کن

صدها گره به روی گره خورده بر دلم
ای چاره‎ساز این گره‎ها را درست کن

رویم سیاه باد دلت را شکسته‎ام
یک «جُون» عاشق از من رسوا درست کن

آنگونه که تو خواسته‎ای من نبوده‎ام
من را به حق زینب کبری درست کن

بر سینه‎ی خرابه‎ام آقا نظاره کن
از این خرابه عرش معلّی درست کن

ای علت نزول نم اشک نوکران
در چشم بی‎ثمر شده دریا درست کن

در روضه‎ی حسین از این چشم کور من
منّت گذار و چشم تماشا درست کن

ای آسمان کرب و بلا شاه تشنه است
قدری ببار آب گوارا درست کن

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

با حق بگو از نوکران غم را نگیرد
دارو ندار ماست ماتم را نگیرد

ماه حسین آمد بخواه از مادر او
از ما گنه‎کاران مُحرم را نگیرد

از چشم‎های گریه‎کن‎های حسینش
ارث به جا مانده از آدم را نگیرد

دلبستگی‎ها را بگیرد صحبتی نیست
اما فقط ذکر حسینم را نگیرد

پرچم بماند بر زمین و زنده باشم؟
حاشا بر آن نوکر که پرچم را نگیرد

گمراه خواهد شد یقینا هرکسی که
دامان او این حبل محکم را نگیرد

یک عمر با هم در عزایش گریه کردیم
از ما خدا این اشک با هم را نگیرد

ای کاش شمشیر و سنان و خنجر کین
جسم ولی الله اعظم را نگیرد

حداقل ای کاش در گودال قاتل
در پنجه موی شاه عالم را نگیرد

کس نیست تا با ساربان او بگوید
اینگونه از انگشت خاتم را نگیرد

این روزها دیگر کسی یاد شما نیست
دیگر کسی با نام‎هایت آشنا نیست

مثل گذشته نیست دیگر کارهامان
شب‎های جمعه روی لب‎هامان دعا نیست

حق با شما بوده اگر خیمه نشینی
اینجا میان ما برای تو که جا نیست

تفریح بعضی‎ها مهمتر از نماز است
یک عده‎ای هم کارشان غیر از ریا نیست

دیگر گذشت آن هفته‎های جمکرانی
دیگر سه شنبه‎های هفته با صفا نیست

در بند نفس خود گرفتاریم از بس
که لحظه‎هامان از گرفتاری جدا نیست

بیچارگی یعنی همین، روزی بفهمیم
در دفتر چشم انتظاران نام ما نیست

چیزی که از مادیده‎ای تو بی‎وفایی‎ست
چیزی که ما دیدیم از تو مهربانی‎ست

اصلا چه کاری بهتر از روضه گرفتن
حالا که روزی گدایان کربلا نیست

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ادب نموده و شکر خدا کنیم همه
به گریه حق نمک را ادا کنیم همه

به شکر اینکه رسیدیم بر عزای حسین
به گریه محشر کبری به پا کنیم همه

همه حسینیه‎ها تحت قبه‎ی یار است
رسیده وقت اجابت دعا کنیم همه

به نام، یک یک ما را صدا زده زهرا
به اذن او، پسرش را صدا کنیم همه

دوباره فاطمه در عرش مو پریشان شد
ز سینه عقده‎ی یکساله وا کنیم همه

حسین کشته‎ی اشک است و ما حبیب حسین
به اشک زخم تن او دوا کنیم همه

خدا به عشق حسینش گناه ما بخشید
از این به بعد ز آقا حیا کنیم همه

قسم به عشق محرم بهار مردن ماست
تمام زندگی خود فدا کنیم همه

حلال تیغِ هلالت خون سینه‎زنان
حرام باد که چون و چرا کنیم همه

قسم به نام خمینی و غیرت شهدا
در این مسیر به او اقتدا کنیم همه

به یک سلام از این راه دور بر ارباب
دل شکسته‎ی خود کربلا کنیم همه

کریم بدون کفن روی خاک صحرا بود
همیشه گریه بر آن بوریا کنیم همه

سلام بر بدن بی‎سری که عریان شد
دوباره فاطمه در عرش مو پریشان شد