پنهان کنم چگونه هویدایی تو را
یا بین سینه شرح دلآرایی تو را

ظرف مرا شکستی و حالا نشسته ام
تا رو کنم حکایت لیلایی تو را

«نفسی لک الوقاء» به عالم نمیدهم
بنده شدن به درگه مولایی تو را

خیلی دعا برای دلم کرده ای ولی
خیلی شکسته ام دل زهرایی تو را

در غفلت زمانه فراموش کرده ام
درد غریبی و غم تنهایی تو را

باید چه کرد این همه رسوایی مرا؟
باید چه کرد این همه آقایی تو را؟

دل مرده ام ولی به حسینیه آمدم
تا جستجو کنم دم عیسایی تو را

با گریه گفت زینب کبری، برادرم
سنگی شکسته روی تماشایی تو را

دیروز آیه خواندی و با خیزران یزید
برهم زده بلاغت و شیوایی تو را

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ای خبر ناله ی سحری صاحب الزمان
از درد ما که با خبری صاحب الزمان

ما ندبه های پشت سر مرکب توایم
پایان راه در به دری صاحب الزمان

دیدی نیامدی و نشد زائرت شوم
شد عمر بی وفا سپری صاحب الزمان

عید آمده به صاحب خود سر نمی زنیم
ای که امید چشم تری صاحب الزمان

عیدی ما رضایت تو و بخشیدن شماست
ما را نمی شود بخری؟ صاحب الزمان

حاشا که رد کنی تو کسی را که قانع است
بر یک نگاه مختصری صاحب الزمان

ثابت قدم شدن درِ این خانه با شماست
آقای سامرا، نظری، صاحب الزمان

امشب دعا به حال دل تنگ ما نما
از کربلا که می گذری صاحب الزمان

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

قبول کن تو مرا تا که مستجاب شوم
دوباره گریه کن مادرت حساب شوم

مرا خراب خودت کن، خراب غیر نکن
ز محضرت بروم هر کجا خراب شوم

به هر دری که زدم قبل تو جواب شدم
به هر دری بزنم بعد تو جواب شوم

خودت کشیده ای ام از چاه معصیت بیرون
نخواستی که زمین گیر منجلاب شوم

بیا که سوختم از درد دوری ات عمری
بگو چقدر بگو تا به کی عذاب شوم

به برکت نظرت در عزای فاطمیه
دوباره نوکر این خانه انتخاب شوم

زمان روضه ی سخت بتول چون اسپند
میان شعله ی آتش پر التهاب شوم

چه عاشقی ست که با درد، فاطمه فرمود
فدای غربت و اشک ابوتراب شوم

برای اینکه نبندند دست حیدر را
به خون سینه ی خود پشت در خضاب شوم

سریع فضه بپوشان رخ کبودم را
علی خجل بشود، از خجالت آب شوم

حسین تشنه نماند حسین را دریاب
فدای تشنگی اش زیر آفتاب شوم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

تا نخواهی تو ز حق موهبتی نیست مرا
به جز الطاف شما مرحمتی نیست مرا

عارف حقِ تو را، نور محبت جاری ست
بی تولّای شما معرفتی نیست مرا

به همه منزلت حیدر کرار قسم
گر اراده نکنی منزلتی نیست مرا

نامه ی نوکری ام مُهر تو را می طلبد
تا تو امضا نکنی حجّیتی نیست مرا

خادم خیمه ی ارباب شدن هدیه ی توست
بی عطای تو به درگه سِمتی نیست مرا

با کسی در طلب خیر ندارم سخنی
که ز دست دگران خیریتی نیست مرا

دل من در طمع نور کرامات ولی
هیچ از فضل شما منقبتی نیست مرا

ذره ای بهره نبردم ز صفات تو هنوز
حیف کز خلق نکویت صفتی نیست مرا

«بأبی أنت و أمی» که تویی حبل متین
جز تمسک به شما حیثیتی نیست مرا

با وجودی که شدم منتسب معصومین
نشد اظهار کنم معصیتی نیست مرا

روضه ی جدّ غریب تو کند تطهیرم
که به جز گریه بر او مغفرتی نیست مرا

قبله ام روی حسین است و حسین است و حسین
جز ره کرب و بلایش جهتی نیست مرا

راه کی بسته شود بر دل عشاق حرم
جز دفاع از حرمش عاقبتی نیست مرا

گفت در زیر سم اسب که تسلیم خداست
که به جز کشته شدن عافیتی نیست مرا

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

باغ و بهارم در خزانی زرد برگرد
گرمای عمرم در هوایی سرد برگرد

عمرِ گران بی دیدن رویت هدر شد
هجران چه خاکی بر سر ما کرد برگرد

از معصیت ها عاقبت رنگ سیاهی
سایه به روی شهرمان گسترد برگرد

دوری از خورشید در دوران تاریک
غم را میان سینه ها پرورد برگرد

خسته شدی از دست ما العفو العفو
خسته شدیم از دوری ات برگرد برگرد

برگرد تا یاری کنی خیرالنساء را
زهراست تنها و چهل نامرد برگرد

آقا قسم بر ناله ی «فضّه خُذینی»
آقا قسم بر سینه ی پردرد برگرد

ای شاه لب تشنه که در گودال ماندی
زهرا برایت آب آورد برگرد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

سالها طی شد و دل زائر محبوب نبود
این همه سال نشستن به دعا خوب نبود

نه غم قحطی و نان داشت نه داغ پیری
جز غم دوری یوسف غم یعقوب نبود

هرچه گشتم عملی هدیه به آقام کنم
بین بار عملم توشه ی مرغوب نبود

حاجت از چشم ترم خواند و دعایم فرمود
گر چه حاجت به دلم مانده و مکتوب نبود

از ازل سینه ی زهرایی ما سینه زنان
جز به آقای نجف ملحق و منسوب نبود

نکند راه حرم راه نجف بسته شود
سالها بود دلم این همه آشوب نبود

چشم خشکیده ی از معصیتم جز به غم و
روضه های پسر فاطمه مقلوب نبود

ادامه »

ای دل خسته ی ما مست تو مولا الغوث
تشنه ی روی توایم ای گل زهرا الغوث
همه دنبال تو گردیم اماما الغوث
از خدا روی تماشایی تو می طلبیم
نفس گرم مسیحایی تو می طلبیم

بین خوبان پی رخسار تو بودن زیباست
وسط معرکه دنبال تو گشتن زیباست
وقت پیکار به سوی تو دویدن زیباست
تا ببینیم همه صحنه ی هم عهدی را
بشنویم از لب تو ذکر انا المهدی را

به خدا شام و سحر از غم تو گریانیم
همه سربند به سر در پی تو حیرانیم
در صف یاری تو نیست چنان طوفانی
یک طرف آتش فتنه، طرفی یاری تو
در دل فتنه چشیدیدم مددکاری تو

پاسخ رهبر خود را ز وفا ملت داد
دست بیعت به ولای ولی ات امت داد
به علمدار تو لبیک چه با عزت داد
آنچه اقبال بر آن نور دو عین است یقین
همه لبیک به درگاه حسین است یقین

همه عرض ارادت به شما یک حرف است
سخن مشت گره کرده ی ما یک حرف است
سرخی خون تمام شهدا یک حرف است
ما همه همدم یک زمزمه هستیم، بیا
یاور منتقم فاطمه هستیم بیا

بنگر زمزمه ی ما همه یابن الحسن است
ذکر لبهای شه علقمه یابن الحسن است
ناله ی روز و شب فاطمه یابن الحسن است
همه گویند گل فاطمه دیگر بازآ
ما که مردیم ز هجران تو آخر بازآ

دل ما تنگ شد از هجر تو «أین المهدی»
خوشترین ناله ی ما ذکر تو «أین المهدی»
همه جا پر شده از ذکر تو «أین المهدی»
کی شود از حرم نور بیایی آقا
از پس پرده ی مستور بیایی آقا

نغمه ی عالم بالا شده یابن الزهرا
نوحه ی زینب کبری شده یابن الزهرا
ذکر لب تشنه ی زهرا شده یابن الزهرا
مدد کشته ی گودال بیا مهدی جان
جسم جدّت شده پامال بیا مهدی جان

ادامه »