امسال هم گذشت تو از ما گذشت کن
اوضاعمان خراب شد آقا گذشت کن

وقتی پدر تویی همه کارت به حکمت است
یا اینکه چوبمان بزن و یا گذشت کن

هر جا شدیم بی‎خبر از تو حلال کن
هر جا شدیم بنده‎ی دنیا گذشت کن

از دوستان که خیر و محبت ندیده‌‎ای
ماندی میان ما تک و تنها گذشت کن

شرمنده‎ایم شاهد ما گریه‎های ماست
بد کرده‎ایم ما به تو اما گذشت کن

در شهر راحتیم اگر هیچ شیعه‎ای
دنبال تو نیامده صحرا گذشت کن

آقا به حق ساقی عطشان کربلا
حرف از عموت آمده، حالا گذشت کن

افتاد بر زمین و صدا زد حسین جان
آبی نرفت خیمه‎ی زن‎ها گذشت کن

جهت سلامتی امام زمان و مقام معظم رهبری و تعجیل در فرج امام زمان صلوات

دستی که فقیر است به دامان کریم است
دلگرمی بیمار به درمان کریم است

بی‎معرفتیم و به معارف نرسیدیم
دل‎ها همگی تشنه‎ی باران کریم است

یک روز می‎افتد گذرش تا دم خیمه
هر کس به سرش شوق بیابان کریم است

هر جوره بعید است که در فقر بمانیم
وقتی که کرم از سفره‎ی احسان کریم است

از بدو تولد همه‎ی دلگرمی ما شد
چون جان گدا بسته بر جان کریم است

ما کشته‎ی هجریم و وصال آرزوی ماست
پس قاتل ما غصه‎ی هجران کریم است

از کرب‎وبلا مهدویت می‎شود آغاز
زائر بشود هر که پریشان کریم است

امروز که گریان سفرکردن زهراست
چشمان همه سائل چشمان کریم است

جهت سلامتی امام زمان و مقام معظم رهبری و تعجیل در فرج امام زمان صلوات

هوای هر سحرت را دوباره آه گرفت
عجیب نیست که این‎گونه باز ماه گرفت

تویی که وارث غم‎های حیدری و دلت
ز ناله‎های علی در میان چاه گرفت

هر آنکه در حرم روضه‎های فاطمیه
قدم گذاشت در آغوش تو پناه گرفت

یکی دو قطره ز داغت گریستم دیدم
که بحر لطف تو از قلب من، گناه گرفت

هماره دست تو در کوچه‎های سینه‎زنی
رسید و دست مرا هم به یک نگاه گرفت

خدا سند زده مظلومی تبارت را
ز خون سینه‎ی زهرا، علی گواه گرفت

نگاهت ابری خورشید آسمان علی‎ست
که روز روشن او را شبی سیاه گرفت

https://telegram.me/mansoorarzi

کانال تلگرام دوستداران حاج منصور
ما دوستدار حاج منصور هستیم به عشق سیدالشهدا (ع)
که سلم لمن سالمکم شعار ماست

بیچاره ماییم و گدای بینوا مائیم
ما را دعایی کن که محتاج دعا مائیم

هرکار هم کردیم دور از خیمه‎ات ماندیم
آقا خودت لطفی بکن بی‎دست و پا مائیم

کم از خدای خود ظهورت را طلب کردیم
شرمنده ازتنهایی‎ات پیش خدا مائیم

از بی‎تفاوت بودن ماها گله‎مندی
عمری‎ست به خون دلت بی‎اعتنا مائیم

حق است اگر تحویل‎مان دیگر نمی‎گیری
وقتی که با هر کس به جز تو آشنا مائیم

اصل و اصول مهدویت، بودن به عاشوراست
در دوره‎ی غیبت مقیم کربلا مائیم

زهرا برای تک تک ما مادری کرده
پس در عزای فاطمه صاحب عزا مائیم

تنها زنی در بین یک کوچه زمین خورده
تا به ابد آواره بین کوچه‎ها مائیم

جهت سلامتی امام زمان و مقام معظم رهبری و تعجیل در فرج امام زمان صلوات

دلم خوش است به آقای مهربان خودم
که بسته است به جانش همیشه جان خودم

به یُمن صورت زیبای یوسف زهراست
اگر که ماه می‎آید به آسمان خودم

غریب بود و پریشان غربتش نشدم
همیشه بود سرم گرم دوستان خودم

به جای گفتن نامش گناه می‎کردم
هزارها گله دارم من از زبان خودم

برای آمدنش جمعه جمعه پیر شدم
اگر که مفتخرم به قدّ کمان خودم

چقدر نذر دعای فرج براش کنم
که یک سحر بشود یار میهمان خودم

زمان گریه برای حسین فهمیدم
ز کربلاست یقین طینت نهان خودم

علی زمان نگاهش به فاطمه می‎گفت
چه زود پیر شده همسر جوان خودم

جهت سلامتی امام زمان و مقام معظم رهبری و تعجیل در فرج امام زمان صلوات

داده است نام فاطمه، داور به زهرا
داده لقب، صدیقه اطهر به زهرا

جنّت همان توصیف اجمالی زهراست
جنّت به کوثر وصل شد کوثر به زهرا

«امّ ابیهائی‎اش»، «امّ الانبیائی‎ست»
باید بگویند انبیا مادر به زهرا

صبرش زبانزد بوده حتی قبل خلقت
صبری که داده جلوه‎ای دیگر به زهرا

به رشته‎های چادرش امّید دارند
آنان که محتاجند در محشر به زهرا

ماندم بگویم رفته زهرا به پیمبر
یا که بگویم رفته پیغمبر به زهرا

در سیر معراجی خود در آخر راه
زهرا به حیدر می‎رسد، حیدر به زهرا

خدمت به مولا هم همان خدمت به زهراست
در اصل خدمت می‏‎کند قنبر به زهرا

یعنی همه محتاج زهرای بتولیم
وقتی توسل می‎کند رهبر به زهرا

زهرا برای ما همیشه مادری کرد
خیلی بدهکار است این کشور به زهرا

تا فیض از دامان معراجش بچیند
سر می‎زند هر صبح پیغمبر به زهرا

وقتی پیمبر بود در شهر مدینه
عرض ادب می‎کرد حتی در به زهرا ….

غربت کشیده آشنایش فرق دارد
آهش، صدایش، گریه‎هایش فرق دارد

فهمیده هر کس ذره‎ای دوری چشیده
هجران زده حال و هوایش فرق دارد

گیرم که مجنون در مسیر عشق لیلا
طعنه شنید، اصلا برایش فرق دارد؟

بالش بسوزد ، سر برای شمع دارد
پروانه وادیِ فنایش فرق دارد

با من نگویید این قَدَر از طب و مرهم
بیماری هجران دوایش فرق دارد

پایان دلتنگیِ یعقوب است، یوسف
اما دل من ماجرایش فرق دارد

قلبی که خون شد از فراق حضرت دوست
“یابن الحسن آقا بیا “یش فرق دارد

لطف و کرم بر اغنیا فرقی ندارد
اما گدا خیلی برایش فرق دارد

چیزی ندارم غیرِ اشک و مهر زهرا
عشقِ نگار است و بهایش فرق دارد

بارِ محبت هر کسی برداشت، دینش
از ابتدا تا انتهایش فرق دارد

پرواز ما بسته به وِتر اهل بیت است
پربسته، رفتن تا خدایش فرق دارد

گمراه کن من را به زلف تابدارش
عاشق شدن هم ” اِهدنا “یش فرق دارد

سردابِ سامرا، سحر، با سینه‎زن‎ها
سرگشته سرتاسر صفایش فرق دارد

زائر اگر یک بار نه یک لحظه حتی
با یار باشد، کربلایش فرق دارد