بلای دوری‎ات آه جگر بهانه گرفت
شکست بغض نهان چشم تر بهانه گرفت

خوشا به حال دلم از فراق و هجرانت
خودش به جای هزاران نفر بهانه گرفت

همین زمان که دعا می‎کنی برای دلم
همین دقیقه دلم بیشتر بهانه گرفت

دمی ز ماه رخت پرده را کنار بزن
برای دیدن رویت، قمر بهانه گرفت

همیشه هر که دلش سوخت از غم هجران
به اشتیاق نگارش، سحر بهانه گرفت

فدای راه رقیه تمام هجران‎ها
چقدر زیر کتک در گذر بهانه گرفت

همین که صوت پدر شد بلند از نیزه
دوید و خورد زمین پشت سر بهانه گرفت

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ز شهد لعل لبت حاجت رطب دارم
دعای بوسه‎ای از کنج لعل لب دارم

هنوز آرزوی لیلة الرغائب هست
من آرزوی تو را تا پس از رجب دارم

اگر چه قابل این مدّعا غلامت نیست
من از خدای رئوفم تو را طلب دارم

سلاح نیمه شب من نگاه رحمت توست
به عشق ر‎وی تو میل نماز شب دارم

شبی که صبح شود بی تو، روز من تیره است
سحر که با تو شود تا به شب طرب دارم

به دست دوستی‎ات حبّ تو رفیقم شد
که گفته مهر تو در سینه بی سبب دارم؟

ردم نمی‎کنی از نوکری درگاهت
که من به کسوت این نوکری لقب دارم

اگر اجازه دهی روضه‎ای کنم تقدیم
به یاد آنکه ز داغش همیشه تب دارم

صدای ناله‎ی جانسوز مادرت آید
چه کاروان غریبی‎ست نیمه شب دارم

من از وداع مدینه به نیزه می‎بینم
سری بریده که تا شام و تا حلب دارم

امان از اینکه شود هتک حرمت زینب
که من ز حلم خداوند خود عجب دارم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

از حال و روز ما تو خبر داری ای امام
در بین جمع ما گذر داری ای امام

چشم خدایی و ز تو پوشیده نیست کس
دائم مرا تو زیر نظر داری ای امام

بیهوده‎گویی است فراوان میان ما
از همدمی ما تو حذر داری ای امام

هر چه به ذهن ما گذرد آگهی از آن
«تخفی الصّدور» را تو ز بر داری ای امام

از دست دوستان به کجا شکوه می‎بری؟
تا کی ز دوست خون جگر داری ای امام؟

ما را به حال خویش رهامان نمی‎کنی
از ما هماره دفع خطر داری ای امام

ما گرچه غافلیم ولی از کرامتت
برما دعا به وقت سحر داری ای امام

نشناختیم درد تو را «یابن فاطمه»
کی فکر انتقام به سر داری ای امام؟

آیا به زودی عازم مکه شوی و یا
سوی مدینه قصد سفر داری ای امام

کعبه دوباره بتکده‎ی مشرکان شده
گویند روی دوش تبر داری ای امام

ظلم و ستم تمام جهان را گرفته است
کی ذوالفقار آخته بر داری ای امام؟

با روضه‎های جدّ غریبت چه می‎کنی؟
هر صبح و شام دیده‎ی تر داری ای امام

آیا به جسم بی‎کفنش گریه می‎ کنی
یا روی نیزه گریه به سر داری ای امام

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

چون ز چشم تو بیافتم به خطا می‎افتم
بی تو ای یار به گرداب بلا می‎افتم

راه طولانی و عمر کم و من بی توشه
روی‎گردان چو شوی زود ز پا می‎افتم

من تو را دارم و راه دگران را پویم
بی خودی نیست که در دام هوی می‎افتم

اغنیا سر تعظیم فرو آوردند
وای از آن دم که ز چشم فقرا می‎افتم

ذره‎ای وسوسه یک عمر عبادت را برد
من هم از لحظه‎ی غفلت به جفا می‎افتم

به وفا کلب در خانه‎ی تو می‎مانم
با تو روراست نباشم ز وفا می‎افتم

با تو یک شب اگر ای آینه خلوت نکنم
دور از رسم و رسوم شهدا می‎افتم

صوت «أین الرّجبیون» به فلک پیچیده
تا به کی از ره ارباب جدا می‎افتم؟

بگذارید بمانم در میخانه‎ی عشق
دور از روضه من از کرب و بلا می‎افتم

آه از روضه‎ی آن عمه‎ی مظلومه‎ی تو
یاد چشمان ترت صبح و مسا می‎افتم

مادری گفت که در هر شب جمعه به حسین
نالم آنقدر که دگر ز نوا می‎افتم

می‎کنم لحظه شماری که ببینم آخر
پیش پای تو من از پای کجا می‎افتم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

دردهایم شده تکرار به هم ریخته‎ام
غم شده بر سرم آوار به هم ریخته‎ام

بعد عمری سر پیر خودم می‎نگرم
من کی‎ام؟ عبد گنه کار به هم ریخته‎ام

آخر سال شد و درد فراقت آقا
شده در سینه تلنبار، به هم ریخته‎ام

قدر یک سال خجالت زده‎ام از رویت
حقم این است که بسیار به هم ریخته‎ام

خبری نیست دگر از من و اشک سحرم
چشم‎هایم شده بیمار به هم ریخته‎ام

منم و این دل رسوا شده و دست نیاز
نظری حضرت دلدار، به هم ریخته‎ام

پسر حضرت زهرا به رقیه العفو
التفاتی بکن ای یار به هم ریخته‎ام

جان فدای دل آن دخترکی که می‎گفت
من به زمین خوردم و ناچار به هم ریخته‎ام

روسری سوخت، سرم سوخت، حجابم افتاد
وسط کوچه و بازار به هم ریخته‎ام

خبری از پدرم نیست مرا برده ز یاد
اصلا انگار نه انگار به هم ریخته‎ام

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

با حال مضطر آمدم آقا گدایی
شاید کنارت جا بگیرم با گدایی

سرگرم معصیت شدم در طول هفته
با بال زخمی آمدم حالا گدایی

ای کاش هر شب بر در این خانه بودم
چون می‎برد افتاده را بالا گدایی

هر شب دعایم کردی و هی غصه خوردی
گفتی بیا روضه، نرو هر جا گدایی

گر اشک و سوز ناله می‎خواهی همیشه
باید بیایی نیمه‎ی شب‎ها گدایی

با دست خالی رو زدم تا که ببینی
امشب امید من شده تنها گدایی

بی‎آبرو بودم تو دادی آبرویم
خیلی به دردم خورده در دنیا، گدایی

آقا بده اذن زیارت تا بیایم
یک گوشه‎ی صحن حضرت سقا گدایی

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

آن سان که خار، یارِ گلستان شود گهی
مجنون اسیر لیلی دوران شود گهی

با اینکه هست کار غلامان، غلامیت
نوکر به خیمه‎گاه تو مهمان شود گهی

حتی اگر ز باغ فدک حاصلی نماند
رزق بهشت روزی سلمان شود گهی

بگذار بی محلی‎ات اهل وفا کنند
یک پینه‎دوز محرم سلطان شود گهی

از چشم این و آن چو فتادی غمین نباش
هدیه ز مور نزد سلیمان شود گهی

گر اشک چشم مانده به راهم، امید هست
دریا عجین قطره‎ی باران شود گهی

یک گوشه چشم یار عوض می‎کند مرا
حُر هم ز لطف جزء شهیدان شود گهی

بی‎ارزشم ولی شده‎ام کلب آستان
سگ هم به کوی یار نگهبان شود گهی

در پشت ابر چهره‎ی خود را نهان مکن
با یک نسیم روی تو تابان شود گهی

ای جزر و مد پلک دو چشم تو، قاتلم
غرق نگاه شامل طوفان شود گهی

دل خانه‎ی امام زمان نیست لااقل
ای کاش همنشین تو جانان شود گهی

ما ریزه‎خوار خوان حسینیم و ریزه‎خوار
هم سفره‎ی تمام امامان شود گهی

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ادامه »