با نام و یاد تو امام مهربانی
پیچیده در عالم نسیم زندگانی

تو پیدایش کـون و مکانی
آقای عالم، مهدی صاحب زمانی

تو نیل، تو زمزم، تو دجله، تو فراتی
تو جوشش هر چشمه‎ای، آب حیاتی

باران به اذن توست بارش دارد آقا
بر سبزه‎ها دست نوازش دارد آقا

قلب همه ذرات هستی بی قرارت
زهرای مرضیه بود چشم انتظارت

ای افتخار احمد مختار برگرد
با ذوالفقار حیدر کرار برگرد

با تلخی وشیرینی‎اش یک سال سر شد
صبح ظهور تو کمی نزدیکتر شد

امسال آغازش چون دُری در صدف شد
تحویل سالم رو به ایوان نجف شد

آغاز هر سالم امیرالمؤمنین است
چون احسن الحالم امیرالمؤمنین است

تقدیر و اقبالم امیرالمؤمنین است
امضای اعمالم امیرالمؤمنین است

حبّ علی در سینه‎ی ما جا گرفته
دستان ما را حضرت زهرا گرفته

فریاد مظلومان عالم یا علی شد
معراج ما تا عالم بالا علی شد

مثل نجف بر خاک مشهد سر گذاریم
سلطان علی موسی الرضا را دوست داریم

شاه خراسان سایه‎اش روی سر ماست
الطاف او پشت و پناه رهبر ماست

سلطان به رعیت روزی سالانه داده است
باب عنایات به ما باب الجوادست

ما در تمام عمرمان در زیر دِینیم
از کودکی خاک کف پای حسینیم

در سختی ایام فتح باب داریم
مثل حسین بن علی ارباب داریم

جان شهیدان به خون غلتیده برگرد
سوگند بر طفل گلو ببریده برگرد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ای طبیبا نظری کن دل بیمار مرا
آنقدر گریه کنم تا بخری بار مرا

قدر یکسال فقط گریه بدهکارم من
کرمی کن بپذیر عمر بدهکار مرا

پهن کردم سر راه تو بساطی ای دوست
تا که رونق دهد احسانِ تو بازار مرا 

پرده پوشی تو پایم به حرم وا کرده
به کناری نزدی پرده‎ی اسرار مرا

گردنی کج، سر پائین به پناه آمده‎ام
آخر سال تو سامان بدهی کار مرا

آمدم تا که بگویم به خودم بد کردم
تا که اسباب شفاعت کنی اقرار مرا

آخر کار شده شوق شهادت دارم
پس به تاخیر مینداز تو دیدار مرا

خاک جبهه چقدر بوی وصالت می‎داد
کاش پاسخ بدهی خواهش و اصرار مرا

ناز دلدار کشیدن تن بی سر خواهد
در شلمچه تو ببین شاهد گفتار مرا

سامرا روضه به پا می‎کنی آقا تنها
یاری خویش ببر دیده‎ی خونبار مرا

چقدر بی ادبی شد به امام هادی
سخت کرده به خدا روضه‎ی او کار مرا

جای معصوم مگر بزم شراب است آقا
گوش کن روضه‎ی این قلب عزادار مرا

تو خودت گفته‎ای خون گریه کنم هر جایی
که بگویند غم عمه‎ی بی یار مرا

وسط بزم شراب عمه‎ی ما گیر افتاد
گفت یا ربّ برسان میر و علمدار مرا

آستین پاره حجاب سر و صورت می‎شد
پیش چشمش به لب یار جسارت می‎شد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

کاش قسمت بشود لطف الهی گاهی
به گدایان برسد طرفه نگاهی گاهی

می‎شود بنده‎ی درمانده و آواره شده
سخت محتاج به آغوشِ پناهی گاهی

هر چه کردم بشوم زائر میخانه، نشد
نیست جز گریه سوی میکده راهی گاهی

گاه با یک حسنه پاک شود کوه گناه
کوه خیرات بسوزد به گناهی گاهی

به خودم گفته‎ام اصلا شده چون حجّت حق
از غم و غصه‎ی یک شیعه بکاهی گاهی؟

ناله زن نام علی را که رجب نزدیک است
دم بزن از بشر نامتناهی گاهی

از در سوخته و دوری ایوان نجف
می‎دهد چشم پر از اشک گواهی گاهی

یاد بین الحرمین و حرم ثاراللّه
می‎کشیم از جگر سوخته آهی گاهی

باعث قرب به دربار ولی اللّه است
اشکِ در روضه به قدر پر کاهی گاهی

می‎تواند سبب مردن نوکر بشود
روضه‎ی جسمِ به خون مانده شاهی گاهی

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ای چشم ما به پرتو خط عبور تو
ما عاشقیم عاشق دیدار نور تو

نزدیک‎تر بیا که به پابوسی‎ات رسیم
گر چه غنیمت است تماشای دور تو

هر روز یابن فاطمه سر می‎زنی به ما
ما بی‎خیال از نفحات حضور تو

روزیِ ما به یُمنِ وجودِ تو می‎رسد
ما غافلیم از نعمات وفور تو

یکبار هم نشد که تشکر کنیم خوب
از این همه عنایت دست شکور تو

وقتی به نامه‎ی عمل ما نظر کنی
هستیم سر به زیر، زمان مرور تو

پرونده‎های ما شده بغض گلوی‎تان
تا کی شویم علت چشم نمور تو

عمری گذشته‎ای ز خطاهای ما همه
حتی شکسته‎ایم اگر هم غرور تو

امروز هم به خاطر زهرا ببار لطف
ما تشنه‎ایم تشنه‎ی جام ظهور تو

میلاد مادرت شده آقا مبارک است
عیدی شیعه چیست به روز سرور تو

جانی دگر به نهضت روح خدا بده
ای انقلاب تشنه‎ی درک حضور تو

فرمود نائبت که مهیا شوند، چشم
آماده می‎شویم برای ظهور تو

مظلوم کربلاست و ما منتظر
ای جان فدای غصه‎ی قلب صبور تو

سرها به نیزه مانده، بدن‎ها به قتلگاه
آقا بیا که عمه نشسته به سوز و آه

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

دعای بین طلوعین مستجاب شود
اگر زمان مناجات گریه باب شود

عروج اهل سحر را دو قطره هم کافی ست
چرا که دیده‎ی تر، بال و پر حساب شود

دلیل تزکیه‎ی نفس حُسن تاثیر است
که گر به سنگ بگویی ببار آب شود

چقدر سوخت دلت از گناهکاری من
چقدر سوخت دل تو دلم کباب شود

تو را به حضرت زهرا بیا درستم کن
بیا اجازه مده نوکرت خراب شود

به بنده‎های سر این گذر نگاهی کن
یکی شبیه به من شاید انتخاب شود

چقدر ندبه بخوانیم و «أین أین» کنیم
چقدر پرسش عشاق بی‎جواب شود

سوار مرکب امید می‎رسی از راه
به شرط اینکه دل شیعه پا رکاب شود

تو را قسم به علمدار کربلا برگرد
بیا که روضه به اذن تو فتح باب شود

بنا نبود که آبی به خیمه‎ها نبرد
بنا نبود که سقا ز غصه آب شود

قرار بود به شش ماهه دست کم برسد
بنا نبود شرمنده‎ی رباب شود

پس از پسر به خدا هم دهیم اگر همه عمر
برای ام بنین آبها سراب شود

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

شکر خدا گفتیم «أرشدنا یا اباصالح» 
رو بر کسی ننداختیم الّا اباصالح

هر بار گم کردیم راه هل أتی را
گفتیم با گریه مدد کن یا اباصالح

ای مصلح عالم نظر کن صالحم فرما
سویت رسیده قطره ای دریا اباصالح

بنده شدن اوج تمنای بزرگان است
وقتی که باشد سرور و مولا اباصالح

امروز هر کس نوکر زهرای اطهر شد
دستش بگیرد از کرم فردا اباصالح

ای راه گم کرده بیا وقت توسل شد
هم‎درد شو در این مصیبت با اباصالح

گریان زهرا که شدی دیگر بدان قطعا
راهی نمانده تا خدا، یا تا اباصالح

من عذرخواهی می‎کنم از ساحتت آقا
آتش به پشت در شده برپا اباصالح

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

آسمان از ابر تیره پر شده، ای آفتاب
با نگاهت بر دل بی‎تاب ما قدری بتاب

وعده‎ی حق خدا بودی تو از روز نخست
تا نیایی کار این عالم نخواهد شد درست

ای قنوت هر نماز من بیا یابن الحسن
ای امیر چاره ساز من بیا یابن الحسن

سر برون آر از حجاز و دست ما را هم بگیر
پای تو هستیم گرچه «قَلَّ زادی فی المسیر»

هر که بودم هر که هستم دوستت دارم به جان
سال دیگر فاطمیه تو برای من بخوان

سینه‎ای کز معرفت گنجینه‎ی اسرار بود
کی سزاوار فشار آن در و دیوار بود

همچنان از پشت در گویا صدایی می‎رسد
از گلوی فاطمه بانگ دعایی می‎رسد

صفحه صفحه غربت تاریخ می‎گوید بیا
قطره قطره خون روی میخ می‎گوید بیا

شور و غوغا کن به پا با ذوالفقار حیدریت
انتقم یا منتقم از قاتلان مادریت

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات