مُحرِم غم شدم ای یار مرا یاری کن
این دو ماه از دل ما خوب نگهداری کن

یوسفانه خبری پخش کن از آمدنت
و مرا در پی خود راهی بازاری کن

ظاهرا دست دعای فرج من فلج است
برنیاید ز من این کار خودت کاری کن

این محرم برس از راه دراز فرجت
سینه را خالی از این قصه ی تکراری کن

ای عزادار ترین صاحب این بزم عزا
یک شب از لطف در این جمع عزاداری کن

نوحه‌‎ای دم بده تا پای تو سینه بزنیم
یا که با روضه‎ی خود اشک مرا جاری کن

مُحرِم غم شدم ای یار مرا یاری کن
این دو ماه از دل ما خوب نگهداری کن

یوسفانه خبری پخش کن از آمدنت
و مرا در پی خود راهی بازاری کن

ظاهرا دست دعای فرج من فلج است
برنیاید ز من این کار خودت کاری کن

این محرم برس از راه دراز فرجت
سینه را خالی از این قصه ی تکراری کن

ای عزادار ترین صاحب این بزم عزا
یک شب از لطف در این جمع عزاداری کن

نوحه‌‎ای دم بده تا پای تو سینه بزنیم
یا که با روضه‎ی خود اشک مرا جاری کن

ای رحمت بی انتها ممنونم آقا
امسال هم گفتی بیا ممنونم آقا

شکر خدا که از محرم جا نماندم
ممنونم آقا از شما ممنونم آقا

با دست‎های مهربانت بر تن من
پوشانده‎ای رخت عزا ممنونم آقا

در بین طومار عزاداران ارباب
جا داده‎ای نام مرا ممنونم آقا

تو از سر تقصیرهای من گذشتی
حتی مرا کردی دعا ممنونم آقا

زهرا سفارش کرد و تحویلم گرفتی
ای مهربان، ای باوفا ممنونم آقا

می خواهم از تو این دو ماهه کم نیارم
با تو بیایم پا به پا ممنونم آقا

در بین روضه ناله و اشکی عطا کن
تا که شود حقش ادا ممنونم آقا

همراه گریه معرفت باشد چه خوب است
دادی بصیرت‎ها به ما ممنونم آقا

ما زیر بار ظلم مستکبر نرفتیم
از برکت این روضه‎ها ممنونم آقا

با یا حسینت این دل ما زیر و رو شد
ظرف مسی‎ام شد طلا ممنونم آقا

بر تک تک ما گریه‎کن‎ها پخش کردی
برگ برات کربلا ممنونم آقا

ای ابرها ببارید بر آسمان خیمه
کز تشنگی فتاده آتش به جان خیمه

اول تو را خدای کریمان تو را سپاس
آخر تو را رحیم رحیمان تو را سپاس

اینکه زبان بنده نوازی گشوده‎ای
کلمنی ای خدای کلیمان تو را سپاس

با من سخن بگو که لبیک گویمت
ای ذکر تو مدیحه ایمان تو را سپاس

یا ربی العظیم تو را شکر می‎کنم
ای خالق وجود عظیمان تو را سپاس

تو راز علم «عالم آل محمدی»
ای آفریدگار علیمان تو را سپاس

حالا که حکمت تو رضا می‎دهد به ما
باید نوشت ربّ حکیمان تو را سپاس

برگشته‎ام به سوی تو تا بندگی کنم
ای چاره ساز عبد پشیمان تو را سپاس

شکر خدا که ذکر رضا داده‎ای به ما
ما عاشقیم و حبّ ولا داده‎ای به ما

حالم بد است نبض مرا یک نگاه کن
آه ای طبیب حال مرا رو به راه کن

دستی بکش بر این سر شوریده لااقل
لطفی به شرم روی غلام سیاه کن

ما را قسم به زلف رهایت، رها مکن
ما را به زیر سایه‎ی خود در پناه کن

فکری به حال ما نکنی خوار می‎شویم
کاری برای قافله‎ای بی پناه کن

یک عده صحبت از غم اغیار می‎کنند
کاری برای زمزمه‎های تباه کن

ما هر چه می‎کشیم ز اغیار می‎کشیم
بیگانه را به مکر خودت سدّ راه کن

قومی به رغم تو ره بیراهه می‎روند
گمراه را به بارقه‎ای مرد راه کن

دل‎ها به دست تو به خدا نرم می‎شود
بی درد را تو جلوه‎ای از سوز و آه کن

دنیای بی‎وفا همه ارزانی حریف
ما را رهین منّت یک صبحگاه کن

روزی برادران رسول خدا شویم
روز دگر چه؟ امت خود را نگاه کن

یوسف به چاه مانده و گذشت از برادران
رحمی به حال قاطبه‎ی روسیاه کن

یا راحم الغریب قسم بر ولایتت
رحمی بر این امیر غریب سپاه کن

وقتی که می‎روی سوی شش گوشه‎ی حسین
پائین پا به ما نظر از قتلگاه کن

دلبرم السلام یا مهدی ــــــــــــــ ای به جان التیام یا مهدی
ما و عمری به زیر سایه‎ی تو ــــــــ سایه‎ات مستدام یا مهدی
ما فقیر و اسیر اما تو ـــــــــــــــ «یطعمون الطعام» یا مهدی
ای کلام تو دلنشین تو ـــــــــــــ بگو با دلم یک کلام یا مهدی
من که بی معرفت شدم چه کنم ــــ با من ای بامرام یا مهدی
دل  که تسلیم طاعتت نشود ـــــــ مرده است ای امام یا مهدی
کِی شود باده‎ی اطاعت را ــــــــــ تو بریزی به جام یا مهدی
ای خوشا آن زمان که می‎آیی ــــــ شود عالم به کام یا مهدی
ای خوشا آن زمان که می‎خوانی ــــ آیه‎ی انتقام یا مهدی
ای خوشا دولت کریمه‎ی تو ــــــــ ای امام همام یا مهدی
کاش آن روز در رکاب شما ــــــــــ شود عمرم تمام یا مهدی
یالثارات چون که می‎گویی ــــــــــ می‎شود ازدحام یا مهدی
کربلا منتظر به مقدم توست ــــــــ همچو بیت الحرام یا مهدی
ما در تو هنوز این ناله ــــــــــــــ با تو دارد مدام یا مهدی
شکوه دارد هنوز از درد ـــــــــــــ بازویش صبح و شام یا مهدی
این سخن با تو می‎کند هر روز ــــــ پسرم السلام یا مهدی

وای بر حالم اگر از تو جدا باشم من _________ همه‎ی عمر گرفتار بلا باشم من

شک ندارم همه ی خواسته‎ی تو این است ____ لحظه‎ای هم که شده عبد خدا باشم من

تا زمانی که دلم خانه‎ی این و آن است ________ جا ندارم که پذیرای شما باشم من

چقدر غرق گنه بودم و تو می‎دیدی ______ همه‎ی عمر خجل از روی شما باشم من

تا به کِی در پی گیسوی تو آواره شوم ـــــــ دردمندانه به دنبال دوا باشم من

گوئیا قسمت من این همه سرگردانی‎ست ــــــــ همچونان زلف به هم خورده رها باشم من

کاش می‎شد ز دل و جان بکشم ناز تو را ـــــــــ یار تو مثل امام و شهدا باشم من

کاش می شد که به همراه تو یک فاطمیه _______ مهمان حرم کرب و بلا باشم من

ای عزیز دل زهرا به کجا خیمه زدی ______ زایر خیمه ی سبزت به کجا باشم من

جان آن مادر غمدیده‎ی بی یار بیا ___________ به گرفتار میان در و دیوار بیا