برای آنکه بیایی به جاده می نگرم ________ برای تو چه قدر حرف دارد این جگرم

هنوز هفته به هفته پرم زمین گیر است ______ هنوز بال ندارم به آسمان بپرم

کویر خشکم و چشم انتظاربارانم _________ هنوز میوه ی کالم هنوز بی ثمرم

دوباره کیسه ی خالی برایت آوردم ________ هنوز شکر خدا من گدای پشت درم

چه قدر جمعه گذشت و چه قدر مادرمن ______ نیامدی و چه قدر پیرتر شده پدرم

بدون تو چه قدر درد بی دوا دارم _________ بدون تو چه بلاها که آمده به سرم

همیشه دست نوازش تو می کشی به سرم _____ همیشه خوبی و من هم همیشه درد سرم

مگر خود تو نگفتی مواظبم هستی _________ برس به داد دلم در گناه غوطه ورم

خودت اجازه نده بعد از این گناه کنم ________ خودت مراقب من باش بی تو در خطرم

مگر دعای خودت کار را درست کند ________ که من قنوت بگیرم دعای بی اثرم

دلم خوش است به این روضه ها وهیئت ها _____ به این بهانه مگر ره به کوی تو ببرم

برای کرب و بلا و برای شش گوشه ________ میان روضه دلم تنگ شد برای حرم

____________________ صلوات _________________

آخر بگو چه چاره کنم با غم فراق _____آهی ز حسرت است فقط همدم فراق

با گریه کردن این دلم آرام می شود _____ یعنی که اشک بود فقط مرهم فراق

موی سپید تحفه ی هجران دلبر است _____ یک عمر می شود سپری یکدم فراق

حال دلم چو زلف تو پیچیده در هم است _____ خسته شدم در ازاء این همه پیچ و خم فراق

گفتم که چیست خون جگر، گفت عاشقی _____ اشک دل است در سحر ماتم فراق

ای حاجی همیشه بیابان نشین بیا _____ بنشین شبی کنار من و زمزم فراق

هجران به دام رنج و بلا می کشد مرا _____ آخر فراق کرب و بلا می کشد مرا

جهت تعجیل و سلامتی آقا امام زمان صلوات

این چنین احساس کردم بین رویا بار ها                                      می زنم بوسه، به دست و پایت آقا بار ها

خواستم تا مهزیار تو شوم، اما نشد                                            سبز شد در پیش رو، اما و اگرها بارها

علت تب کردنم، درد فراقت بود و بس                                        بین بستر می کنی، من را تماشا بارها

با چنین وضع وخیم و رو به قبله بودنم                                      حال ِ من را می شوی، هر روز جویا بارها

ای طبیبی که به دنبال مریضت می روی                                    با وجودی که مرا کردی مداوا بارها

کور بودم که تو را نشناختم، عیب از من است                             شد حجاب ِ دیدن ِ من معصیت ها ، بار ها

این همه گفتی که دور معصیت را خط بکش                               من ولیکن می کنم امروز و فردا بارها

کشتی انس مرا طوفان شهوت غرق کرد                                   ریخته بار مرا در قعر دریا بار ها

جنس ِ نا مرغوب بیخ ِ ریش صاحب می شود                              آه، آقا روی دستم مانده حالا بارها

بارهایم را خریدی ای خریدار کریم                                         مادرت بس که سفارش کرد من را بار ها

چشم پوشی از گناهان، معنی اش این است که                             با تغافل می کنی با من مدارا بار ها

روزی ام کن بار دیگر، کربلا را ای کریم                                 چون که امضا کرده ای، تو نامه ام را بارها

صلوات

نبود غیر تو خوبی، در این زمانه ی ما                   عزیز در سفر، ای گوهر یگانه ی ما

کسی به غیر تو سنگ صبور ما نشد                       تویی چراغ امید میان خانه ی ما

برای گریه هزاران بهانه موجود است                    فراق و دوری تو بهترین بهانه ی ما

فقط تو بار مرا کم نموده ای آقا جان                      همیشه چشم طمع بوده روی شانه ی ما

شکسته بال و پرم، دل شکسته هم هستم                   بیا سری بزن امشب به آشیانه ی ما

بیا که بی گل رویت، بهار بی معناست                     دعا برای ظهورت، دم شبانه ی ما

مرا برای سفر، سوی خود مهیا کن                         قرار کرب و بلا، گریه هم نشانه ی ما

بیا ز جور زمانه مرا رهایی ده                              برات نوکر این خانه کربلایی ده

سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات

این چنین بر دلم افتاد به امید خدا                     غم نخور می رسد امداد به امید خدا

چقدر عقده در این سینه ی ما جمع شده             عقده ها می شود آزاد به امید خدا

دل ما که به خدا تنگ شده منتظریم                  تا که از ما بکند یاد به امید خدا

با دعای فرج و ندبه ی او مانوسیم                   کی اثر می کند اوراد به امید خدا

باید از گندم بد بوی گنه دور شویم                    تا شویم یار قلمداد به امید خدا

گره از کار گره خور ده ی ما باز شود             فرصتی می شود ایجاد به امید خدا

که به دست پسر فاطمه بوسه بزنیم                  یک به یک با همه اولاد به امید خدا

خبر آمدنش را همه جا پخش کنید                     می رسد لحظه ی میعاد به امید خدا

منتقم می رسد و روز ظهورش حتما                می شود فاطمه دلشاد به امید خدا

حرم خاکی خورشید و قمر های بقیع                عاقبت می شود آباد به امید خدا

مثل مشهد وسط صحن بقیع نصب کنیم             دو سه تا پنجره پولاد به امید خدا

لذتی دارد عجب تا که به ما می گوید                آفرین، دست مریزاد به امید خدا

وعده ی بعدی ما شارع بین الحرمین               دم بگیریم همه لک لبیک حسین

سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات

از زندگی بی تو بیزاریم آقا / دیگر بیاخیلی گرفتاریم آقا

غیر از ظهور تو نخواهیم از خداوند/ شب تا سحرهایی که بیداریم آقا

با دلبری غیر از تو ما کاری نداریم / در سینه تا مهر تو را داریم آقا

با دیده هایی که غیر تو هر چه دیده/ روی تو را مشتاق دیداریم آقا

پیش طبیب دیگری جز تو نرفتیم / حالا که افتادیم و بیماریم آقا

پر مدعا هستیم اما هیچ و پوچیم / از تو تهی از خویش سرشاریم آقا

ما وصله ی نا جور دربار تو هستیم / در چشم های خیس تو خاریم آقا

تنها ز چشم مهربانت بر می آید / بخشیدن ما که گنهکاریم آقا

امسال هم کرب و بلا روزی ما نیست / امسال هم عقده به دل داریم آقا

صلوات

همیشه شامل الطاف بیکران هستیم            چرا که تحت نظرهای آسمان هستیم

تو یاد مایی و ما یاد هر کسی جز تو          تو فکر مایی و ما فکر آب و نان هستیم

نه از تو حرف شنفتیم نه سخن گفتیم          هماره مایه ی ننگیم ما و زیان هستیم

اگر که ابر تویی ما کویر بی آبیم               اگر بهار تویی ما همه خزان هستیم

کسی که گمشده پشت گناه ماییم                 تو آشکاری و ماییم که نهان هستیم

به انتظار خودت امتحان نکن ما را            شکست خورده ی هر روز امتحان هستیم

ابا الرحیم تو هستی و با وجود شما            همیشه ما صاحب آقای مهربان هستیم

به یاد عمه ی سادات اشک می ریزیم         برای عمه ی سادات روضه خوان هستیم

به یاد محمل عریان، کوچه و بازار            به یاد نیزه ی خورشید کاروان هستیم

بیا زیارت ما را قبول کن امروز          (ما جامانده از زیارت کربلا هستیم) همین ارادت ما را قبول کن امروز

سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات