عیدی رسیده است که در آن امید نیست ــــــــــــــــــــــــــــــــ صدها بهار هم برسد، بی تو عید نیست

تکراری و شبیه به هم چون گذشته ها ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ امسال هم اگر تو نیایی، جدید نیست

با جمعه سال آمد و با جمعه می رود ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ با این حساب، آمدنت هم بعید نیست

هر بار دوره می کنم این سال نامه را ــــــــــــــــــــــــــــــــــ جز حسرت ظهور تو در سررسید نیست

ما را ببخش اگر دلمان در سیاهی است ــــــــــــــــــــــــــــــــ یا چشممان ز اشک فراقت سپید نیست

یک روز می رسد که تو از راه می رسی ـــــــــــــــــــــــــــ آن روز، قبر مادر تو ناپدید نیست

در خانه ای که مجلس ختم رسول بود ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ او را زدند، آه که گفتند شهید نیست

ــــــــــــــــــــــــــ تسلای دل حضرت مهدی و جهت تعجیل در فرجشان صلوات ـــــــــــــــــــــــــ

مگر می شود هر دلی مبتلای تو باشد ــــــــــــــــــــــــ مگر می توان هر که با ماجرایِ تو باشد

مگر بردن نامِ شیرینِ تو اختیاری است ـــــــــــــــــــــــ مگر می شود هر کسی با ولایِ تو باشد

دلی مبتلای تو باشد که جایِ تو باشد ــــــــــــــــــــــــــ وگرنه غریبه کجا آشنایِ تو باشد

مرا با خودت می بری با خودت هم می آری ـــــــــــــــ مبادا که این نوکرت بی وفایِ تو باشد

تو اصلا غم شیعه را می خوری تا دمادم ــــــــــــــــــــ به هر جا  رود پایِ او جایِ پایِ تو باشد

همه سال و ماهِ مرا با خودت وصله بستی ــــــــــــــــــ که شاید نصیب گدایت لقایِ تو باشد

همه عادتِ سائلِ کویِ لطفِ تو این است ــــــــــــــــــــ که روزی نباشد بدون عطایِ تو باشد

تو خود کرده ای انتخابم برای غلامی ـــــــــــــــــــــــــ که روزی غلام سیاهت فدایِ تو باشد

من آیا ذخیره برایِ سپاه تو هستم؟ ــــــــــــــــــــــــــــــــ دل، آیا شود، کشته ی کربلایِ تو باشد؟

قسم بر غریبیِ مولا و غم های زهرا ــــــــــــــــــــــــــ که مرگم به زیر لوایِ تو باشد

ــــــــــــــــــــــــــ جهت تسلای دل آقا امام زمان و تعجیل در امر فرج صلوات ــــــــــــــــــــــــــــ

کجاست آن که به یا مُنتَظَر صدا زده شد ــــــــــــــــــــــــ در آستانه ی دیوار و در، صدا زده شد

کجاست آن که به فریادِ غربتِ زهرا ــــــــــــــــــــــــــــــ برای یاری و دفع خطر، صدا زده شد

کجاست آن که دلِ هر سحر به صوتِ علی ـــــــــــــــــــ هزار بار به چشمانِ تر، صدا زده شد

و از امامِ غریبی که هیچ یار نداشت ـــــــــــــــــــــــــــــ ز پاره پاره ی لخته جگر، صدا زده شد

کجاست آن که به الغوثِ از ته گودال ـــــــــــــــــــــــــــــ ز حلق ذبح عظیم بشر، صدا زده شد

به شام و به کوفه ز اشک یتیم های حسین ــــــــــــــــــــ ز چهره های گرفته اثر، صدا زده شد

کجاست آن که سه ساله، قسم به بابا داد ـــــــــــــــــــــــــ برای آمدنش از سفر، صدا زده شد

به کشته های بدون سر کنار فرات ـــــــــــــــــــــــــــــــــ ز سوز حنجر هِجده نفر، صدا زده شد

کجاست آن که به چشمانِ پاره ی عباس ـــــــــــــــــــــــــ کنار علقمه در هر نظر، صدا زده شد

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ جهت تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

از دوریت هر کس دلی غمگین ندارد ـــــــــــــــــــ تنها نه این که دل ندارد دین ندارد

امسال هم رفت و خبر از تو نیامد ــــــــــــــــــــ امسال دیگر جمعه بعد از این ندارد

تنها به شوق جمعه های آن و گرنه ــــــــــــــــــــ اسفند ماه شوقی به فروردین ندارد

این سال ها که آمدند و بی تو رفتند ـــــــــــــــــــــ آقا، بگو دنبالشان نفرین ندارد؟

ای شاه ما یک مشت اسیریم و یتیمیم ــــــــــــــــ جز تو کسی را این دل مسکین ندارد

این چند ساله جامه ی عیدم سیاه است ـــــــــــــــــــ کاری دلم با جامه ی رنگین ندارد

پهلوی مادر، چهره و بازوی مادر ـــــــــــــــــــــــ تا بر نگردی دردشان تسکین ندارد

دشمن ز کوچ یاس، دیگر مطمئن است ـــــــــــــــــــ دلشوره ای از بابتش گلچین ندارد

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ صلوات ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بیا که چشم به راه تو چشم آدم ها ست ـــــــــــــــــــــــــــــ به پیش پای تو از عرش خیر مقدم ها ست

غروب تلخِ فراقت طلوع خوش حالی ست ــــــــــــــــــــــــــــــــــ زمان آمدنت، وقت رفتن غم ها ست

شبیه نار و جحیم اند، جنت و فردوس ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بهشت ها بدون تو چون جهنم ها ست

برای فاطمه بیش از حسین می گریی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ چرا که فاطمیه مادر مُحرم ها ست

مدینه نقطه ی آغاز غصه ی توست ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مدینه لحظه ی مرگ تمام ماتم ها ست

تو امشب از کفن و دفن و غسل روضه نخوان ـــــــــــــ چرا که خواندن این روضه کار مَحرم ها ست

ـــــــــــــــــــــــــــــــ تسلای دل آقا امام زمان و تعجیل در امر فرج صلوات ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بی تو بهارِ ما همان فصل خزان است ــــــــــــــــــــــــــــــــــ بادِ بهاری شعله ای آتش فشان است

در جاده ایم و پای رفتن را نداریم ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بار فراق تو به دوش ما گران است

عمری گذشت و رنگ ساحل را ندیدیم ــــــــــــــــــــــــ از بس که این دریای هجران بیکران است

نشکست بغض انتظار، اشکی نیامد ــــــــــــــــــــــــــــــــ در چشم خار و در گلو هم استخوان است

گر چه بَدیم، آقا مگر ما دل نداریم ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ فیض تماشای تو سهم دیگران است

حق داری اصلا رو بگردانی تو از ما ــــــــــــــــــــــــــــــ  زیرا دل ما جای عشق این و آن است

اوضاع در هم بر هم آلودگان را ــــــــــــــــــــــــــــــــــ وقتی که می بینی چه حاجت بر بیان است

مردم همه دنبال عیش و نوش هستند ــــــــــــــــــــــ هر کس که می بینی به یک جایی روان است

مردم بترسید از عذاب ناگهانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ وای از عذابی که هجومش ناگهان است

عید و خوش آمد گویی و شادی نداریم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ وقتی که پای فاطمیه در میان است

حرمت نگه دارید، آه، عزادارست آقا ـــــــــــــــــــــــــــــــ از داغ مادر گریه هایش بی امان است

تا که بلا نازل نگردد، مثل زهرا ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ دست دعای او به سمت آسمان است

ای وای مادر، وای مادر، وای مادر ـــــــــــــــــــ هر صبح و ظهر و شب، سه وعده روضه خوان است

با اشک روی قبر مخفی می نویسم ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مادر چرا دنیا به ما نامهربان است

ـــــــــــــــــــــــــــــــــ تسلای دل آقا امام زمان و تعجیل در امر فرج صلوات ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

الا که صاحب عزای تمام غم هایی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ دوباره فاطمیه آمده، نمی آیی؟

به ما نگاه کن ای ساحل نجات بشر ـــــــــــــــــــــــــــــــــ تو را طلب کند این دیده های دریایی

کجا سیاه به تن کرده ای غریبانه؟ ــــــــــــــــــــــــــــــ کجا به سینه ی خود می زنی به تنهایی؟

کجا شبیه علی، سر به چاه غم بردی؟ ــــــــــــــــــــــــــــ کجا شبیه علی، روضه خوان زهرایی؟

برای گریه به غم های مادرت، آقا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نه اینکه فکر کنم، مطمئنا اینجایی

شنیده ایم، که گفته ای روضه خوان باشید ــــــــــــــــــــــــ به روی چشم هر آن چه شما بفرمایی

شنیده ایم زمین خورده است مادرتان ــــــــــــــــــــــ در آن دمی که به در خورد ضربه ی پایی

ــــــــــــــــــــــــــــ تسلای دل آقا امام زمان و تعجیل در امر فرج  صلوات ــــــــــــــــــــــــــــ