اراده کرده خدا جاودان شود غم تو
بهشت واقعی ماست بزم ماتم تو

هزار سال عبادت نمی‎رسد هرگز
به اشک سینه‎زنان در شب محرم تو

دو قطره گریه برای تو کرد و رفت بهشت
از آن به بعد شد آدم همیشه آدم تو

نماز خواندنم از برکت عزای تو بود
مرا خرید خداوند زیر پرچم تو

بگیر دست مرا در شلوغی محشر
حساب کرده‎ام آقا به قول محکم تو

سه چار ساله که بودم برات سینه زدم
ز کودکی به لبم بود اسم اعظم تو

چه بد چه خوب سر سفره‎ی تو مهمانم
خداست مشتری این بساط در هم تو

کسی که رفته زیارت خودی این خانه است
کسی که رفته زیارت شده است محرم تو

کجاست احمد مختار تا نظاره کند
کسی نشسته روی پیکر مُکرم تو