آنکه در عالم ذر روزی ما را غم داد
غم و شادی جهان را به خدا توأم داد

آی مردم همه دعوت به محرم شده‎اید
بار عامی ست که ارباب به این عالم داد

اول ماه حسین است خدایا شکرت
باز امسال محلی به منِ بد هم داد

هر کسی را به طریقی سوی کشتی آورد
به کسی دیگ غذا داد و به کس پرچم داد

مشتری ذات خدا بود، فروشنده حسین
جمع ما را به خدا داد، ولی دَرهم داد

ما خودیهای حسینیم نشانش این است
که به ما آب فرات و به همه زمزم داد

به خدا ما که ندیدیم بگوید احدی
حاجتم را ز حسین خواستم اما کم داد

صد برابر ز خود فاطمه پس می گیرد
آنکه در بزم عزا آمد و یک درهم داد

از حسن اذن گرفتم که حسینی شده‎ام
از بقیع آمدم و کرب و بلا را هم داد

یا ربّ این مرد چه مردی‎ست نمی‎فهمم من
که به دشمن ته گودال بلا خاتم داد