مثل طفلی می‌نشینم گریه زاری می‌کنم / تا در آغوشم نگیری بی‎قراری می‌کنم

با تو بعضی وقت‌ها ساز مخالف می‌زنم / با تو بعضی وقت‌ها ناسازگاری می‌کنم

هرچه هم اصرار کردم حاجت من را نده / شاید اصلا روی شَرّی پافشاری می‌کنم

روزه می‌گیرم ولیکن چشم و گوشم روزه نیست / روزها من هم به نوعی روزه‌خواری می‌کنم

توبه با گریه ثمر دارد که من با اشک‎هام / بذرهای توبه‎ام را آبیاری می‌کنم

جای من بین گلستان مناجات تو نیست / بین این گل‎ها چقدر احساس خواری می‌کنم

بعد از این دور تو می‌گردم فقط، نه دیگران / دیگران را دارم از دورم فراری می‌کنم

چون که می‌بینم علی را لحظه‎ی جان دادنم / پس برای دیدنش لحظه شماری می‌کنم

روز محشر لحظه‎ای مهلت دهی لب وا کنم / یا علی می‌گویم و داد و هواری می‌کنم

در قیامت می‌نشینم باز در سوگ حسین / می‎نشینم گوشه ای و سوگواری می‌کنم

من که با سینه زدن دنیا قیامت کرده ام / پس تماشا کن صف محشر چه کاری می‌کنم