آقا سلام این گره ی کور ما وا نشد
آخر دوباره قسمت ما کربلا نشد

جامانده ام از مسیر نجف تا به کربلا
حالم بد است درد فراقم دوا نشد

گفتم به مادرم که برو حاجتم بگیر
با گریه گفت جان امام رضا نشد

هی روبروی عکس حرم زار میزنم
صحن کبوتر دلم ایوان طلا نشد

دَر هَم بخر دوباره و ما را جدا نکن
از زائران یار دل ما جدا نشد

شرمنده پای مجلس تو کم گذاشتم
شرمنده حق روضه ی زهرا ادا نشد

دارا حسین و صاحب دارالشفاء حسین
بیچاره آنکه بر غم او مبتلا نشد

ای زائر حسین، حسن سفره پهن کرد
که زائری معطل آب و غذا نشد

تقسیم برکت حسنی دست قاسم است
آنکه گره گشایش به جز مجتبی نشد

زیر کفن نوشته ی جوشن کبیر داشت
اندازه ی تنش زرهی دست و پا نشد

قدش کشیده صورت او پر هلال شد
وقتی حریف سرعت آن نعلها نشد 

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

گریه ی بی صدا قبول نشد
هر چه کردم دعا قبول نشد

اهل موکب به فکر پروازند
نوکری های ما قبول نشد

شد پذیرفته کار بی منّت
کار با ادعا قبول نشد

بهر وصلش چه نذرها کردم
نذری ام منتها قبول نشد

بنویسید باز هم امسال
عبد سر به هوا قبول نشد

منم آن روسیاه و بی کس که
نزد موسی الرضا قبول نشد

صحن حیدر چقدر زیبا بود
حیف دیگر گدا قبول نشد

هر چه گفتم لا تُؤَدِّبْنِي
حاجتم از قضا قبول نشد

تا سحر ناله کردم از جگرم
کربلا کربلا قبول نشد

شعرها یک به یک خریده شدند
شعر این بی بها قبول نشد

حرف زینب که گفت با قاتل
بس کن ای بی حیا قبول نشد

زیورم را بگیر و سر نبرش
لااقل از قفا قبول نشد

با عصا پیری آمد و میزد
گفت ضربات پا قبول نشد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ماجرای عشق تو با عشق خوبان فرق داشت
لطف تو به طفل عاصی و گریزان فرق داشت

از پدر هم بیشتر خیرت به نوکرها رسید
مهربانی تو با ما وقت هجران فرق داشت

بر خلاف هر که از آلودگی هایم گریخت
همنشینی تو با آلوده دامان فرق داشت

دور دنیا گشتم و فهمیدم آقایم تویی
دستگیری تو از سائل به قرآن فرق داشت

یک قدم برداشتم فورا دویدی سوی من
در رفاقت با بدان این طرز جبران فرق داشت

امتحانم کن ولی از روضه ها طردم نکن
لذت اینجا نشستن سخت و آسان فرق داشت

کار من که نیست باید تو مرا عاشق کنی
آنچنان که بین یاران نور سلمان فرق داشت

گفتم آقا با گنه کاری چه مشتاقم شدی
گفتی از بس گریه ات وقت حسین جان فرق داشت

از چه یعنی یابن الحسن از اربعین جامانده ام
حال ما در کربلای شاه عطشان فرق داشت

دستپخت مادرت زهراست که گریه کنیم
رزق ما شد حسنی که طعم این نان فرق داشت

گرچه دیدم در کرامات از کریمان سرتر
گنبدش با گنبد شاه خراسان فرق داشت

تیرها تابوت را گرچه به پیکر دوختند اما
در میان علقمه آن تیرباران فرق داشت

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

نوکر به پای روضه و غم رفته است
چشم خشکم را بخر پابوس زمزم رفته است

گاه گاهی حال و احوال گدا را هم بپرس
من مسیر خانه ام را باز یادم رفته است

هر کسی دنبال عشقش بوده من دنبال تو
این دل دیوانه ام دنبال پرچم رفته است

در مقام روضه گریه می کنی هر صبح و شام
مثل زهرا ناله ات تا عرش اعظم رفته است

زخم ها خورده ام ولی این زخم هجران بدتر است
من به خود تا آمدم دیدم محرم رفته است

آی مردم حسرتش را میخورد روز جزا
آن که در دنیا طواف کربلا کم رفته است

زود جانم را بگیر و اربعینم را بده
جان من بی اربعین فورا به یک دم رفته است

در پی آن نیزه داری که کمی هم سر به هواست
کربلا تا شام زهرا با قد خم رفته است

پیش مادر موی سر را بر درختی بسته اند
در تنور و دیر و خورجین آه در هم رفته است

تا که بی معجر نبیند خواهرش را بین شام
آن سر صد تکه در خط مقدم رفته است

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

سکوت بودم و بانگ بُکای من برگشت
در این حسینیه حال و هوای من برگشت

گرفته بود گلویم میان روضه ی تو
چه قدر داد زدم تا صدای من برگشت

عروج آه مرا بال جبرئیل نداشت
دمی که ناله به غار حرای من برگشت

کمال معرفت روح، گوشه اش گریه است
همین که سعی نمودم صفای من برگشت

غذای رخوت دنیا سر دلم که نشست
لبی به اشک زدم اشتهای من برگشت

فقیر عافیت اندیش نسخه اش اشک است
دو قطره خوردم و نبض گدای من برگشت

لبم توان تکلم نداشت لال شدم
همین که نام تو را بردم قوای من برگشت

دمی که فاطمه میرفت شور آخر بود
دم حسین گرفتم برای من برگشت

خدا به خیر کند کاروان به راه افتاد
ز ترس لرزه به این دست و پای من برگشت

میان آن همه سر دختری به زینب گفت
ببین ببین پدر دلربای من برگشت

خبر رسید به زینب رباب غش کرده
دوباره حرمله آه ای خدای من برگشت

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ای خدا را هم اراده یابن زهرا یابن زهرا
اشک زهرایی به ما ده یابن زهرا یابن زهرا

با نوایی نینوایی با دعایی کربلایی
حال ما را کن خدایی یابن زهرا یابن زهرا

احتیاج ما به روضه است سوز و آه ما به نوحه است
چاره ی ما اشک و ناله است یابن زهرا یابن زهرا

دردها را چاره ای تو یار هر بیچاره ای تو
پس چرا آواره ای تو یابن زهرا یابن زهرا

در کجا هیأت گرفتی زانوی محنت گرفتی
روضه ی جدت گرفتی یابن زهرا یابن زهرا

با چه حالی ناله داری بر چه داغی اشکباری
دست بر سر میگذاری یابن زهرا یابن زهرا

گریه داری بر اسارت یا به انبوه جسارت
یا نگاهی پر حقارت یابن زهرا یابن زهرا

دردهایت را عیان کن حرفهایت را بیان کن
سر پنهان در میان کن یابن زهرا یابن زهرا

فاش کن سرّ خفا را نقشه ی اهل جفا را
سر بریدن از قفا را یابن زهرا یابن زهرا

مادرت دیده ز باطن، بود در دستی محاسن
خیمه دیگر نیست ایمن یابن زهرا یابن زهرا

بعد از آن عالم به هم ریخت، در دل ابرار، غم ریخت
دست، سر، معجر، عَلَم ریخت یابن زهرا یابن زهرا

ای عجب مهمان نوازی، شد از آن شاه حجازی
با سر مظلوم بازی یابن زهرا یابن زهرا

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

گر چه از شعله‎ی غم می گذرانید مرا
بگذارید بسوزم که بخوانید مرا

منت هیچ کسی را نکشیدم به علی
کلب میخانه شدم تا بکشانید مرا

دست من را به کلاف موی یوسف بدهید
در پی قافله‎اش سرندوانید مرا

با کریمان ننشینم دل من می شکند
این قدر از در این خانه مرانید مرا

حیف شد آبرویم خرج گناهانم شد
کوه عصیان و غرورم بشکانید مرا

بگذارید که طفلان همه سنگم بزنند
با پر و بال شکسته مپرانید مرا

هرکجا گریه نباشد خبری نیست که نیست
هر کجا روضه به پا شد، بنشانید مرا

جور عشاق کشیدن هنر فاطمه است
جان زهرا به زیارت برسانید مرا

من غبارم، شرفم خاک بقیع حسن است
تا بر این فرش نشستم، نتکانید مرا

قاسمش بعد عسل، فصل گلابش شده بود
گفت زیر سم مرکب بچکانید مرا

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات