حتی اگر از مال مالامال باشد
نزد تو باید قدّ آدم، دال باشد

عبد پشیمان آمده آغوش وا کن
مگذار بیش از این پریشان حال باشد

اقرار معصیت چرا می‌خواهی از من
بهتر همین که عبد نادم لال باشد

اشکی بده محصول با غم پا بگیرد
ارزش ندارد میوه وقتی کال باشد

وقت گدایی از کریم آبرودار
خوب است سائل اهل قیل وقال باشد

گرچه گناهی در خور عفوت نکردم
اما همین عصیان پر از اشکال باشد

چشم امیدم روز محشر سوی زهراست
مادر همیشه در پی اطفال باشد

(بعد از آن سرفه چرا پیرهنت خونی شد؟
اصلا آنروز چه گفتی دهنت خونی شد؟)

زهرا خبر دارد که مجنون الحسینیم
بالله قسم این بهترین اقبال باشد

پرونده‌ی ما دست او باشد تمام است
هر مشکلی را فاطمه حلّال باشد

این گریه از خوف خدا خوب است اما
اشک محرم بهترین اعمال باشد

پس تا توان داریم گریان حسینیم
در روضه ای که صحبت از گودال باشد

مردی که روزی زینت دوش نبی بود
انصاف بود آیا تنش پامال باشد؟

ای نامسلمان‌ها کمی آزاده باشید
ذبح کدامین دین به این منوال باشد؟

زینب به سوی خیمه‌ها برگشت و می‌گفت
ای وای اگر پای کسی خلخال باشد

لبریز بغضیم و امید ما همین است
سال ظهور منتقم امسال باشد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

صدایت می‎کنم ربّی الهی
به سویت آمدم با روسیاهی

هزاران بار دستم را گرفتی
نجاتم دادی از گم کردن راهی

گناهم را ز بس توجیه کردم
ز چاله جستم افتادم به چاهی

به جای شکر نعمت کفر گفتم
برون شد نعمتم از کف الهی

همیشه فکر می‎کردم جوانم
که لحظه لحظه‎هایم شد تباهی

اجل نزدیک بر من، من ز تو دور
که عمری راه رفتم اشتباهی

به کاهی، کوهی از عصیان ببخشی
چه سازم من ندارم پرّ کاهی

نشو راضی که مهمانت بگرید
که شرم دارد رسیده سوز آهی

دری بگشا نگاهی کن غریب است
ندارد غیر لطفت تکیه گاهی

زمین مثل زمان از من بریده
که هر جا رفته‎ام کردم گناهی

بسوزانم ولی با دشمنان، نه
بسوزانم کنار خیمه گاهی

همان خیمه که طفلان می‎دویدند
به امید امانی یا پناهی

پسر گر گم شود سخت آنقدر نیست
که دختر گم شود بین سپاهی

عقیله تازه از مقتل رسیده
ندارد حال و روز رو به راهی

هجوم وحشیانه وای زینب
سپاه و تازیانه وای زینب

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

پلکی بگذاری زمان زود گذشته
از کوچه‎ی ما نامه‎رسان زود گذشته

تازه شب اول شده کو تا شب آخر؟
تا بر خودت آیی رمضان زود گذشته

ترسم که به جایی نرسم باز بمانم
تا من برسم پیک امان زود گذشته

آنقدر بیاید رمضان‎ها که نباشیم
آنقدر که عمر همگان زود گذشته

این جا چه مسیری است که موسی شده حیران
آن وقت از این راه شبان زود گذشته

پابند شلوغی نشوی عُجب نگیری
بُرد آنکه از این نام و نشان زود گذشته

قربان خدایی که گنهکار خریده
با رحمتش از بار گران زود گذشته

ما دیر ره توبه گرفتیم ولی او
از جرم و خطاکاری ما زود گذشته

انگار به دنبال بهانه است ببخشد
العفو که شد ورد زبان زود گذشته

او از سر تقصیر گنهکار همین که
نام علی آمد به میان زود گذشته

ما عاشق و دیوانه‎ی ارباب حسینیم
ارباب من از پیر و جوان زود گذشته

هر کس که حسینی است شهادت شده سهمش
هر کس که حسینی است ز جان زود گذشته

هر وقت حدیث غم عریانی‌‎اش آمد
از روضه‎ی آن مرثیه خوان زود گذشته

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا

یا ربّ شهر رمضان ای میزبان مهربان
آمد برایت میهمان آمد برایت میهمان
اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا

گفتی بیا من آمدم با اشک دیده در زدم
اذن دخولم این شده یا ربّ تو خوبی من بدم
اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا

امشب بیا ما را ببخش پنهان و پیدا را ببخش
تو کار خود را می‎کنی این عبد رسوا را ببخش
اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا

شکرا لک یا ذالکرم منت نهادی بر سرم
همراه من با یک سحر خواندی مرا یاذالکرم
هرگز نمی کردم گمان دوباره باشم میهمان
تو لطف بی حد می‎کنی بر عاصیان ای مهربان
اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا

عشق مناجاتم بده فیض ملاقاتم بده
تا زنده‎ام در هر سحر شوق عباداتم بده
یا مَنْ بِدُنْیاهُ اشْتَغَلَ؛ قَدْ غَرَّهُ طُولُ الاَْمَلِ
اَلْمَوْتُ یَأْتِی بَغْتَةً؛ وَالْقَبْرُ صُنْدُوقُ الْعَمَلِ

شب‎های جمعه فاطمه با اضطراب و واهمه
آید به دشت کربلا در قتلگاه و علقمه
گوید حسین من چه شد؟ نور دو عین من چه شد؟ 

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

باز وقت مستی چشمانِ بیدار من است
باز این شب‎ها خدا مشتاق دیدار من است

طعنه‎ها خوردم ولی تا آمدم فریاد زد
به کسی ربطی ندارد این گنهکار من است

آب شد دیگر یخ عمرم کسی کاری نکرد
ای بنازم رحمتش را او خریدار من است

یک الهی گفتم و یک عمر تحویلم گرفت
این هزاران بار غفران، جای یکبار من است

ربّ شهر الله اکبر، عبد عاصی آمده
سائل این آستان دست گرفتار من است

اول ماهی بخر بار مرا ای خوش حساب
خوب یا بد هر چه باشد این بار من است

به «علی» گرم است پشتم یا علی و یا عظیم
آبرویم تا ابد آقای کرار من است

شیشه‎ی عشقم کنار سنگ غفلت سالم است
تا «علی بن ابی طالب» نگهدار من است

با دعای فاطمه اینجا رسیدم بی گمان
روز محشر هم شود، زهرا پی کار من است

کربلا را دوست می‎دارم پس از دوزخ چه باک
تا حسین یار من و عباس دلدار من است

تشنگی روزه را با روضه توام می‎کنم
شاید این سوختن چشمان خونبار من است

جان فدای آن سری که پیش زینب ذبح شد
تشنه و زخمی و سخت و نامرتب ذبح شد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

شب قدر است و پای این سفره هر چه داشتی به من دادی
باز هم با نگاه رحمت خود فرصت آشتی به من دادی

از همه بیشتر خطا کردم از همه بیشتر وفا کردی
آبرو بردم آبرو دادی آبرودار اعتنا کردی

چشم پوشیدی و نگاه اصلا سمت پرونده‎ام نکردی تو
من بد را کنار خوبانت باز شرمنده‎ام نکردی تو

جان زهرا دل پری دارم آمدم درد و دل کنم با تو
ای خدا وقت معصیت‎هایم من خجالت کشیده‎ام با تو

بار من ریخته است و وقت کم است عمر من رفت و مرگ نزدیک است
گفتم از مرگ یا امام رضا، خانه‎ی قبر تنگ و تاریک است

جای آلوده‎ها هم استغفار عوض بی‎نیازها العفو
عوض تک تک گنه‎کاران عوض بی نمازها العفو

رمضان است و یاد آنها که پَر گرفتند با نشان حرم
روزه‎داری ماست والله زیر دِین مدافعان حرم

رمضان است و شیعیان یمن پای عهد تو روسفید شدند
دم افطار خانواده‎شان سر سفره همه شهید شدند

رمضان است و مردم بحرین سهم‎شان ظلم نانجیبان شد
دهن روزه نوجوانی گفت یا حسین و گلوله باران شد

نسل زهرا و نسل مولاییم در رشادت مراتبی داریم
مشت تزویر باز خواهد شد پشت داریم، صاحبی داریم

امشب از دور شیعیان کم کن شرّ هر پست و بی وجودی را
ذکر عجّل علی ظهور از ما تو بزن ریشه‎ی سعودی را

کوری دشمنان علی خوانده‎ایم یا علی ولی الله
سجده‎ی شکر می‎کنم که هنوز مانده‎ام با علی ولی الله

خاک اینجا به ما نمی‎سازد طرف کربلا مرا ببرید
لیلة القدر اگر که بخشیدی عرفه کربلا مرا ببرید

ادامه »

ای دل سریع باش و به پا کن قیام را
سمت شه نجف ببر از من سلام را

خود را درون صحن گنه‎سوز او بسوز
تا اژدهای نفس نسوزانده کام را

دنیای لهو را سه طلاقه‎اش کن و برو
عقد خودت کن آخرت مستدام را

با مستحب خویش به واجب ضرر نزن
اما ز هر دوتاش ببر فیض تام را

ترک گناه ساده‎تر از توبه کردن است
نفس تو دست توست بگیرش لجام را

آنچه نخواستی به سر دیگری نخواه
جز مرتضی نداشت کسی این مرام را

کم نیست خاک پای غلام علی شدن
راحت به هر کسی ندهند این مقام را

ای کوره‎پز به آتش خود هی شرر نده
صبر است آن که می‎پزد این خشت خام را

سلمان سه قرن روی زمین ذره ذره سوخت
تا شد مرید، حیدر علیه السّلام را

این نور، خانه زاد خدا بوده است، پس
قطعا خدا گذاشت بر این طفل نام را

رمز حیات عالم در دست مرتضی‎ست
ایزد به خضر نیز نداد این دوام را

ای دل ز هر که ظلم کشیدی بگو علی
دست علی بگیرد از او انتقام را

ارباب اگر علی‎ست سوی کدخدا نرو
وقتی حلال هست چه حاجت حرام را

پای حکومتش به فرج می‎رسد یقین
هر جا علی به دست بگیرد زمام را

روز شروع هر که به گوشش علی شنید
پیش علی‎ست خواندن حسن ختام را