ای نور ماه و سال تو را جستجو کنم
نوروز را به عشق شما گفتگو کنم

با یاد توست خانه تکانی این دلم
با آب دیده چهره‎ی خود شستشو کنم

من از بهار عطر ظهور تو می‎کشم
گل را به عشق جمال تو بو کنم

یاد تو را به باغ و گلستان نمی دهم
من با تو کسب حال و هوای نکو کنم

مقصود دل ز کعبه و کرب و بلا تویی
از گفتگوی تو طلب آبرو کنم

راهی که آمدم تو به من داده ای نشان
پس آمدم به میکده میل سبو کنم

کی می‎شود تو با دل من همنشین شوی
من عاشقانه با دل تو گفتگو کنم

جاماندگی ز قافله هم درد مشکلی‎ست
من آمدم که زخم دلم را رفو کنم

من بی حسین و فاطمه بیچاره می‎شوم
دستم بگیر بی تو من آواره می‎شوم