با آنکه محسوس است آقا که بی یاری
غم روی غم داری ولی دم بر نمی‎آری

این روزها داغ دلت هم تازه‎تر گردد
غم‎های مادر، غربت مولا، عزاداری

از یک طرف بی مادری از یک طرف غیبت
این است طولانی‎ترین دردی که تو داری

ادامه »

باز هم تنها شدم خیلی دلم را غم گرفت
باز هم معصیتم من را ز آقایم گرفت

هر زمانی دور ماندم از هوای خیمه‎ها
زندگی‎ام را سراسر غصه و ماتم گرفت

بهر دیدار جمال یار، بی‎همت شدم
یوسف زهرا دلش از عالم و آدم گرفت

وای بر آنکه سر این سفره نان خورده ولی 
با غریبه رفت و آن را مونس و همدم گرفت

راه ظلمت رفتم و در بین راه آقا رسید
داشتم گم می‎شدم دست مرا محکم گرفت

خوش بر احوال گدایی که دم جان دادنش
نغمه‎ی یابن الحسن یابن الحسن را دم گرفت

از همان روزی که آمد مادرم در روضه‎ها
با دل محزون به دستانش دو تا پرچم گرفت

پرچم نام حسین و پرچم نام حسن
آه با نام حسن جان گونه‎هایم نم گرفت

زخمی یک کوچه بود و ناله می‎زد زیر لب
مادرم را ضربه‎ای سیلی از این عالم گرفت

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

دل تو را می‎طلبد گر که عمل یار شود
طالب آن است که بهر تو مددکار شود

از محبت به مودت برسد عاشق تو
ای خوش آن دل که به طاعات گرفتار شود

التفات دگران هیچ به دردم نخورد
گوشه‎ی چشم تو خوب است مرا یار شود

ای دعایت نخ تسبیح همه زندگی‎ام
نفس گرم تو روح دل بیمار شود

آری از محفل انس تو اگر دور شوم
نظر لطف خدا هم ز من انکار شود

مادرت خواسته من نوکر این در باشم
ورنه کی مثل مرا دوست خریدار شود

مادری کرد برایم که خودش یار نداشت
یاس آیا گل بین در و دیوار شود؟

یار حیدر شدن و این همه بی یار شدن
به چه جرمی بدنش طعمه‎ی مسمار شود

دختر از مادر خود ارث به گودال برد
کربلا زینب او حیدر کرار شود

خودم دیدم میان کوچه‎ها مادر زمین خوردی
تک و تنها شدی و بین یک لشکر زمین خوردی

ادامه »

همیشه نور نگاه تو جان دهد ما را
در این دیار غریبی امان دهد ما را

ترنم سر گیسوی رفته بر بادت
برای نغمه سرایی زبان دهد ما را

ببین چه زود ز هجران تو شکسته شدیم
کسی جفاست که نام جوان دهد ما را

خدا کند کسی آید ز دور هم که شده
فقط جمال تو دلبر نشان دهد ما را

برای درد دلِ با تو آمدیم اینجا
اگر که هق هق گریه امان دهد ما را

نوازش سحرت، تا ز غصه جان ندهم
دلی شکسته و اشکی روان دهد ما را

نگاه نافذ تو گر شبی به من افتد
دلی به وسعت هفت آسمان دهد ما را

ز اهل عشق چو پرسیم وعده‎ی تو کجاست؟
نشانی حرم جمکران دهد ما را

اجازه از دل غمدیده‎ی تو می‎خواهیم
که اذن گریه به قدر توان دهد ما را

دوباره چشمه‎ی اشکم به جوش می‎آید
صدای ناله‎ی مادر به گوش می‎آید

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

چشمم به رخت ذوالکرم افتاد؟ نیفتاد
از چشم تو چشم ترم افتاد؟ نیفتاد

انگار نه انگار دلت خون شده از من
عادات گناه از سرم افتاد؟ نیفتاد

یکبار به عشقت شده تا بگذرم از خواب؟
اشک سحرم در برم افتاد؟ نیفتاد

دلشوره‎ی این فکر که عبد تو نباشم
یک دم ز دل مضطرم افتاد؟ نیفتاد

هر جا که رسیدم ز مرامت زده‎ام دم
نامت دمی از حنجرم افتاد؟ نیفتاد

زهراست فقط محور نورانی خلقت
یک خدشه بر این باورم افتاد؟ نیفتاد

ساکت ننشینید بمیرید از این درد
صدیقه به راه حرم افتاد؟ نیفتاد

با بهت حسن گفت به حیدر چه بگویم؟
کوچه تو بگو مادرم افتاد؟ نیفتاد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

گم شدی بنده‎ی گمراه بگو یا زهرا
با ولی باش سحرگاه بگو یا زهرا

هر زمان از نظر حجت حق افتادی
زود به هنگام بزنگاه بگو یا زهرا

چاه دنیا چه قدر شأن تو را پائین برد
در دل ظلمت این چاه بگو یا زهرا

گر دلت خواست دعاگوی تو باشد مهدی
با دل زخمی و با آه بگو یا زهرا

صاحب العصر دلش سوخته از فاطمیه
بهر قلب ولی الله بگو یا زهرا

هر زمان مادری آمد برود از گذری
گر زمین خورد سر راه بگو یا زهرا

دیده‎ات خورد به مسمار بگو یا حیدر
دیده‎ات خورد به درگاه بگو یا زهرا

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

گاهی برای خوف خدا گریه می‎کنیم
گاهی برای هجر شما گریه می‎کنیم

گاهی برای مادرتان ناله می‎زنیم
گاهی برای کرب و بلا گریه می‎کنیم

گاهی برای سوز دل عمه جانتان
گاهی برای شام بلا گریه می‎کنیم

اصلا برای ما شده این گریه واسطه
دل می‎شود حریمِ تو، تا گریه می‎کنیم

تا یاد می‎کنیم ز حال قنوت تو
وقت سحر میان دعا گریه می‎کنیم

با هر بهانه‌‎ای که به تو وصل می‎شویم
از شوق جای شکرِ عطا گریه می‎کنیم

ایام فاطمیه شبیه دو چشم تو
بارانی است دیده‎ی ما گریه می‎کنیم

حالا که اشک ما شود آرام جان تو
بهتر برای صاحب عزا گریه می‎کنیم

بعد از سقیفه حرمت زهرا شکسته شد
بد جور دید جور و جفا گریه می‎کنیم

آید صدای مادرت از پشت در هنوز
با ناله‎های فضه بیا گریه می‎کنیم

سیلی اگر به صورت زهرا نمی‎زدند
آن ضربه‎ها به زینب کبری نمی‎زدند

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

به خواب غفلت خویشم ز هم پاشیده سامانم
من بیچاره یک عمری اسیر این زمستانم

به سمت این و آن بردم نگاهم را ولی افسوس
تو را دیگر نمی‎بینم چه سنگین است تاوانم

خجالت می‎کشم آقا بگویم شیعه‎ات هستم
اگر اذن شما باشد بگویم از محبانم

برایم گریه‎ها کردی ولی من فکر خود بودم
پریشانم شدی العفو نفهمیدم پشیمانم، پشیمانم

من آلوده را آخر چرا تحویل می‎گیری
چه دیدی از من آخر که خودم حتی نمی‎دانم

علی این روزها دیگر به خانه دیر می‎آید
ز تنهائیش می‎سوزم ز حیرانیش حیرانم

گمانم نیمه شب زهرا صدا کرده حیدر را
که ای یار غریب من حلالم کن نمی‎مانم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

در دیده‎ام غایب شدی در جان من، نه
خالی شد از یادت جهان، کنعانِ من، نه

مومن شدم بر کعبه‎ی رویت ندیده
عمری به سرآمد ولی ایمان من، نه

دیشب که خوابیدم به یادم گریه کردی
چشمان تو گریان شد و چشمان من، نه

احسان و لطفت هر دقیقه شاملم شد
یک لحظه دیدی خوبی و احسان من؟ نه

جز در غم زهرا شده قدری گذارم
رویت کند اشکِ مرا، مژگان من؟ نه

ای دل بسوز از غربت حیدر که می‎گفت
رو برمگردان فاطمه جان، جانِ من، نه

باور ندارم یار هجده ساله زود است
پر می‎کشی از کلبه‎ی احزان من، نه

باید به چاه کوفه گویم درد خود را
دامان تو گلگون شده دامان من نه

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

پا به پای ناز و نعمت‎ها ریاضت لازم است
لحظه لحظه در ریاضت شکر نعمت لازم است

از هزاران شیعه‎ی مولا یکی قنبر شده است
در مقام خادمی هم قابلیت لازم است

حال و روزم بد شده، دستی بکش روی سرم
تن اگر بیمار شد یعنی حجامت لازم است

سنگ خوردن شرط بی چون و چرای عاشقی ست
چاره اما نیست، حتما استقامت لازم است

سر اگر خاکت نشد خاک دو عالم بر سرش
عافیت هر کس که می‎خواهد عبادت لازم است

زیر گوش من اگر که می‎زنی محکم بزن
گاه گاهی با محبت قاطعیت لازم است

تو به من گریه بده، گریه درستم می‎کند
خاک حاصلخیز را باران رحمت لازم است

کاش می‎شد بر روی ما فضه در را وا کند
مادرت در بستر افتاده عیادت لازم است

این خبر پیچید بین شهر، زهرا رفتنی ست
فاطمه که می‎رود یعنی که مولا رفتنی ست