حتی اگر از مال مالامال باشد
نزد تو باید قدّ آدم، دال باشد

عبد پشیمان آمده آغوش وا کن
مگذار بیش از این پریشان حال باشد

اقرار معصیت چرا می‌خواهی از من
بهتر همین که عبد نادم لال باشد

اشکی بده محصول با غم پا بگیرد
ارزش ندارد میوه وقتی کال باشد

وقت گدایی از کریم آبرودار
خوب است سائل اهل قیل وقال باشد

گرچه گناهی در خور عفوت نکردم
اما همین عصیان پر از اشکال باشد

چشم امیدم روز محشر سوی زهراست
مادر همیشه در پی اطفال باشد

(بعد از آن سرفه چرا پیرهنت خونی شد؟
اصلا آنروز چه گفتی دهنت خونی شد؟)

زهرا خبر دارد که مجنون الحسینیم
بالله قسم این بهترین اقبال باشد

پرونده‌ی ما دست او باشد تمام است
هر مشکلی را فاطمه حلّال باشد

این گریه از خوف خدا خوب است اما
اشک محرم بهترین اعمال باشد

پس تا توان داریم گریان حسینیم
در روضه ای که صحبت از گودال باشد

مردی که روزی زینت دوش نبی بود
انصاف بود آیا تنش پامال باشد؟

ای نامسلمان‌ها کمی آزاده باشید
ذبح کدامین دین به این منوال باشد؟

زینب به سوی خیمه‌ها برگشت و می‌گفت
ای وای اگر پای کسی خلخال باشد

لبریز بغضیم و امید ما همین است
سال ظهور منتقم امسال باشد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

صدایت می‎کنم ربّی الهی
به سویت آمدم با روسیاهی

هزاران بار دستم را گرفتی
نجاتم دادی از گم کردن راهی

گناهم را ز بس توجیه کردم
ز چاله جستم افتادم به چاهی

به جای شکر نعمت کفر گفتم
برون شد نعمتم از کف الهی

همیشه فکر می‎کردم جوانم
که لحظه لحظه‎هایم شد تباهی

اجل نزدیک بر من، من ز تو دور
که عمری راه رفتم اشتباهی

به کاهی، کوهی از عصیان ببخشی
چه سازم من ندارم پرّ کاهی

نشو راضی که مهمانت بگرید
که شرم دارد رسیده سوز آهی

دری بگشا نگاهی کن غریب است
ندارد غیر لطفت تکیه گاهی

زمین مثل زمان از من بریده
که هر جا رفته‎ام کردم گناهی

بسوزانم ولی با دشمنان، نه
بسوزانم کنار خیمه گاهی

همان خیمه که طفلان می‎دویدند
به امید امانی یا پناهی

پسر گر گم شود سخت آنقدر نیست
که دختر گم شود بین سپاهی

عقیله تازه از مقتل رسیده
ندارد حال و روز رو به راهی

هجوم وحشیانه وای زینب
سپاه و تازیانه وای زینب

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

پلکی بگذاری زمان زود گذشته
از کوچه‎ی ما نامه‎رسان زود گذشته

تازه شب اول شده کو تا شب آخر؟
تا بر خودت آیی رمضان زود گذشته

ترسم که به جایی نرسم باز بمانم
تا من برسم پیک امان زود گذشته

آنقدر بیاید رمضان‎ها که نباشیم
آنقدر که عمر همگان زود گذشته

این جا چه مسیری است که موسی شده حیران
آن وقت از این راه شبان زود گذشته

پابند شلوغی نشوی عُجب نگیری
بُرد آنکه از این نام و نشان زود گذشته

قربان خدایی که گنهکار خریده
با رحمتش از بار گران زود گذشته

ما دیر ره توبه گرفتیم ولی او
از جرم و خطاکاری ما زود گذشته

انگار به دنبال بهانه است ببخشد
العفو که شد ورد زبان زود گذشته

او از سر تقصیر گنهکار همین که
نام علی آمد به میان زود گذشته

ما عاشق و دیوانه‎ی ارباب حسینیم
ارباب من از پیر و جوان زود گذشته

هر کس که حسینی است شهادت شده سهمش
هر کس که حسینی است ز جان زود گذشته

هر وقت حدیث غم عریانی‌‎اش آمد
از روضه‎ی آن مرثیه خوان زود گذشته

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا

یا ربّ شهر رمضان ای میزبان مهربان
آمد برایت میهمان آمد برایت میهمان
اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا

گفتی بیا من آمدم با اشک دیده در زدم
اذن دخولم این شده یا ربّ تو خوبی من بدم
اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا

امشب بیا ما را ببخش پنهان و پیدا را ببخش
تو کار خود را می‎کنی این عبد رسوا را ببخش
اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا

شکرا لک یا ذالکرم منت نهادی بر سرم
همراه من با یک سحر خواندی مرا یاذالکرم
هرگز نمی کردم گمان دوباره باشم میهمان
تو لطف بی حد می‎کنی بر عاصیان ای مهربان
اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا اغفرلنا یا ربّنا

عشق مناجاتم بده فیض ملاقاتم بده
تا زنده‎ام در هر سحر شوق عباداتم بده
یا مَنْ بِدُنْیاهُ اشْتَغَلَ؛ قَدْ غَرَّهُ طُولُ الاَْمَلِ
اَلْمَوْتُ یَأْتِی بَغْتَةً؛ وَالْقَبْرُ صُنْدُوقُ الْعَمَلِ

شب‎های جمعه فاطمه با اضطراب و واهمه
آید به دشت کربلا در قتلگاه و علقمه
گوید حسین من چه شد؟ نور دو عین من چه شد؟ 

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

باز وقت مستی چشمانِ بیدار من است
باز این شب‎ها خدا مشتاق دیدار من است

طعنه‎ها خوردم ولی تا آمدم فریاد زد
به کسی ربطی ندارد این گنهکار من است

آب شد دیگر یخ عمرم کسی کاری نکرد
ای بنازم رحمتش را او خریدار من است

یک الهی گفتم و یک عمر تحویلم گرفت
این هزاران بار غفران، جای یکبار من است

ربّ شهر الله اکبر، عبد عاصی آمده
سائل این آستان دست گرفتار من است

اول ماهی بخر بار مرا ای خوش حساب
خوب یا بد هر چه باشد این بار من است

به «علی» گرم است پشتم یا علی و یا عظیم
آبرویم تا ابد آقای کرار من است

شیشه‎ی عشقم کنار سنگ غفلت سالم است
تا «علی بن ابی طالب» نگهدار من است

با دعای فاطمه اینجا رسیدم بی گمان
روز محشر هم شود، زهرا پی کار من است

کربلا را دوست می‎دارم پس از دوزخ چه باک
تا حسین یار من و عباس دلدار من است

تشنگی روزه را با روضه توام می‎کنم
شاید این سوختن چشمان خونبار من است

جان فدای آن سری که پیش زینب ذبح شد
تشنه و زخمی و سخت و نامرتب ذبح شد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

یک قدم می‎آیم و صدها قدم یارم شوی
با همه ناقابلی آقا خریدارم شوی

نیست گهگاهی حواسم با تو پس در غفلتم
در کمال بی خیالی ناگهان یارم شوی

می‎روم ازدست گاهی که رهایم می‎کنی
باز با یک ولی الله دلدارم شوی

با بدی‎هایم تو می‎سازی و می‎خوانی مرا
خود دهی حال توسل خود خریدارم شوی

این منم مثل همیشه شرمگین و سر به زیر
این تویی مثل همیشه آبرودارم شوی

هر زمان با جان و دل خواهان دیدارت شوم
گر چه نشناسم تو را بانی دیدارم شوی

قافله می‎آید و ماه مبارک می‎رسد
خود مگر با روضه‎ی ارباب سالارم شوی

ای نگاه رحمتت در قلب ما یاد حسین
با محبت‎های اربابم هوادارم شوی

خواهری می‎گفت اطرافم نمانده مَحرمی
کو نگاهت تا پناه چشم خونبارم شوی؟

دختری می‎گفت وایم از هیزی نامحرمان
عمه جان با آستین باید نگهدارم شوی

مادری می‎گفت می‎سوزم میان شعله‎ها
زینبم بشتاب در آتش پرستارم شوی

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

هرگاه که بیافتد راه دلم به «طورت»
بند دلم بلرزد تحت شعاع نورت

با گام‎های گرمت رد می‎شوی ز  پیشم
مکثی کنی که شاید من حس کنم عبورت

تو در میان جمعی من غائب از میانم
نزدیک‎تر ز جانی من دورم از حضورت

یابن الحسن کجائی مُردم از این جدایی

هر لحظه بی تو بگذشت با دیگران به سر شد
بگذار لحظه‎هایم پر باشد از حضورت

با این دل گرفتار کی می‌‎شوم تو را یار
گاهی نعوذ بالله بشکسته‎ام غرورت

این عمر پر گناهم پرونده‎ی سیاهم
با تو قلب تو چه سازد در لحظه‎ی مرورت

کی می‎شود رضای لبخند تو نصیبم؟
کی می‎شود غلام تو مایه‎ی سرورت؟

بگذار با گریزی عرض ادب نمایم
عمه، عدو، اسارت، وای از دل صبورت

یک جمله هم ز مادر یک جمله هم ز کوچه
با پشت دست نامرد سیلی زده به صورت

تا روز انتقامت یک یا حسین مانده
زهرا کند دعای تعجیل در ظهورت

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

برات حرف ندارم شما بفرمائید
به این بهانه نگاهی به ما بفرمائید

به وقت نافله صبح ای مسیحا دم
ز بختِ خفته، ملولم دعا بفرمائید

اگر قنوت گرفتی، بین آن به خودت
سفارش من وامانده را بفرمائید

هنوز خانه تکانی نکرده این دل من
و مانده‎ام که بیایی، کجا بفرمائید؟

نشسته‎ام سر راهت خودت بلندم کن
تکان نمی‎خورم از جا، تا بفرمائید

بخیل نیستم اما فقط مرا نه
تو را به خدا همه را با خدا بفرمائید

بگیر هرچه به من می‎دهند این مردم
مرا گداتر از هر گدا بفرمائید

لباس پاره به سائل چقدر می‎آید
لباس فقر به من عطا بفرمائید

بگیر مردم بیمار را مسیحا کن
بپیچ نسخه‎ی ما را شفا بفرمائید

عزیز فاطمه نزدیک نیمه شعبانیم
اجازه‎ی سفر کربلا بفرمائید

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

بلای دوری‎ات آه جگر بهانه گرفت
شکست بغض نهان چشم تر بهانه گرفت

خوشا به حال دلم از فراق و هجرانت
خودش به جای هزاران نفر بهانه گرفت

همین زمان که دعا می‎کنی برای دلم
همین دقیقه دلم بیشتر بهانه گرفت

دمی ز ماه رخت پرده را کنار بزن
برای دیدن رویت، قمر بهانه گرفت

همیشه هر که دلش سوخت از غم هجران
به اشتیاق نگارش، سحر بهانه گرفت

فدای راه رقیه تمام هجران‎ها
چقدر زیر کتک در گذر بهانه گرفت

همین که صوت پدر شد بلند از نیزه
دوید و خورد زمین پشت سر بهانه گرفت

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات