آقا بیا بهر قیامت یار داری
بازآ به جان عمه‌ات غمخوار داری

گوشه کنار هیئت و شهر و دیارت
فریادگر چون میثم تمار داری

اصلا میان این جوانان حسینی
بر یاری‌ات یک عالمه سردار داری

جان خودت سوگند در دنیای اسلام
مقدادها و مالک و عمار داری

سرها جدا شد از بدن‌های شهیدان
مرد مدافع از حرم بسیار داری

از حالت ناحیه‌خوانی تو پیداست
از مقتل جدّت حسین، اسرار داری

هر روز و شب در ماتم جدّ غریبت
خود روضه‌ی آن سید و سالار داری

وقت اسیری رفتن زینب رسیده
گویند زین غم دیده‌ی خونبار داری

تنها نه سوز خیمه‌ی آتش گرفته
ای وای من داغ در و دیوار داری

مانند مادر، چون پیمبر، مثل حیدر
بر سینه‌ی خود زخمی از مسمار داری

در روضه‌ی سخت عمو عباس مظلوم
آیا هنوز آقای من دیدار داری؟