نزد ما غم از سرور هر دو عالم بهتر است
گریه بر تو از نماز نیمه شب هم بهتر است

واقعا اشک برای روضه چیز دیگری ست
در سلوک ما فرات از آب زمزم بهتر است

گریه‎هایم را بگیری بی گمان دق می‎کنم
مردن از دنیای بی گریه برایم بهتر است

در جواب اینکه شأن گریه‎کن‎های تو چیست؟
از برای این سوال «الله أعلم» بهتر است

هر که‎ به جایی رسید از نوکری تو رسید
نوکری تو ز آقایی عالم بهتر است

نوحه دم دادیم و با این دم مسیحا دم شدیم
از دم روح القدس والله این دم بهتر است

یازده ماه از خدا ماه شما را خواستم
از تمام ماه ها ماه محرم بهتر است

رتبه‎ی پیرغلامان تو نزد فاطمه است
چون غلامی شما با قامت خم بهتر است

انبیا در آخر خط می‎شوند «عبدالحسین»
آخر این راه از آغاز آن هم بهتر است

گریه زیر ناودان کعبه هم باشد ولی
معتقد هستیم که باشد زیر پرچم بهتر است

گفته بودند اربعین صحن تو چیز دیگری ست
رفتم و با چشم‏‎های خویش دیدم بهتر است

وقتی که یادت نیستم بی اعتبارم 
وقتی به تو ایمان ندارم بیقرارم

الحق و الانصاف کم فکر تو هستم
از بس بر این نفس وامانده دچارم

شاید که از چشم تو افتادم که اینطور
دیگر زمان معصیت بی اختیارم

با غفلتم سرمایه ام سوخت
رحمی نما آتش گرفته کوله بارم

باشد بزن اما دگر رو برنگردان
شرمنده ام من از گناه بیشمارم

دیدی پشیمانم به آغوشم کشیدی
دیدم غریق رحمت پروردگارم

گرچه برایت نوکر خوبی نبودم
با این همه جدّ شما را دوست دارم

من که نشد یکبار پیش تو نشینم
شاید زمان روضه بنشینی کنارم

رو به برادر خواهری با گریه می گفت
با رفتنت آتش زدی بر روزگارم

ای کاش می شد بوسه از رویت بگیرم
قاری قرآنم، عزیزم، نی سوارم

ادامه »