از فراقت چشم‎هایم غرق باران می‎‎شود ــــــــــــــــــــــــــــــــ عاشق هجران کشیده زود گریان می‎شود

درد غفلت یک طرف درد جدایی یک طرف ــــــــــــــــــــــــ مشکلاتم یک به یک دارد فراوان می‎شود

از خودم ناراضی‎ام از بس که دنیایی شدم ــــــــــــــــــــــــــــ دل اگر شد جایِ غیر از یار، ویران می‎شود

داروی این درد بی‎درمان فقط در دست توست ـــــــــــــــــــــ دردِ من با بوسه بر پای تو درمان می‎شود

یابن زهرا چاره‎ای کن مرگ دارد می‎رسد ــــــــــــــــــــــــــ آفتابِ رویِ تو پس کِی نمایان می‎شود؟

خوش به حال نوکری که پاک و بی آلایش است ــــــــــــــــــ این چنین شخصی در آغوش تو مهمان می‎شود

هر که از فعل حرام و شبهه دوری می‎کند ــــــــــــــــــــــــــ مور هم باشد اگر، روزی سلیمان می‎شود

سر بلند از امتحان انتظار آید برون ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ عاشقی که همت وصلش دو چندان می‎شود

کوری چشم حسودانی که طعنه می‎زنند ــــــــــــــــــــــــــــــ عاقبت می‎آیی و دنیا گلستان می‎شود

جزء بکائین شدی با گریه بر جدّت حسین ـــــــــــــــــــــــــــ اشک می‎ریزی و قلبت بیت الاحزان می‎شود

هر کسی که منکر گریه برای جد توست ــــــــــــــــــــــــــــ شک ندارم تغذیه از دست شیطان می‎شود

تا نفس در سینه‎ام باقی‎ست گریه می‎کنم ـــــــــــــــــــــــــــــ گریه‎ام خرج غم شاه شهیدان می‎شود

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات

ای که عمامه‎ی عزّت به روی سر داری ـــــــــــــــــــــ خُلق و خوی نبوی، صولت حیدر داری

عصمتت فاطمی و غیرت تو عباسی ـــــــــــــــــــــــــــ آن‎چه خوبان همه دارند تو بهتر داری

کاش چشمم به روی ماه تو روشن می‎شد ـــــــــــــــــــــ مثل اجداد خودت جلوه‎ی محشر داری

این همه سال گذشته خبری از تو نشد ــــــــــــــــــــــــــ غربتی مثل علی، ساقی کوثر داری

جاده‎ی وصل تو را طی بنمایم روزی ـــــــــــــــــــــــــ بارها را اگر از شانه‎ی من برداری

باطناً خیمه نشینی و کسی یارِ تو نیست ـــــــــــــــــــــــ ظاهراً دور و برت این همه لشکر داری

چند تا یار فداکار و ولایی مثل ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ میثم و مالک و عمار و ابوذر داری

ما فقط مدعی و اهل تظاهر هستیم ــــــــــــــــــــــــــــــ بدیِ کار همین‎جاست که باور داری

روسیاهم بپذیرم که غلامت باشم ـــــــــــــــــــــــــــــــــ خواهشاً فکر کن این بار که قنبر داری

بیشتر از همه محتاج دعایت هستم ــــــــــــــــــــــــــــــ در سحرگاه که دستی به دعا برداری

در قنوت سحر خویش به یادم هستی ــــــــــــــــــــــــــــ  مهربان،ارثیه از حضرت مادر داری

نفسم تنگ شده عطر حرم می‎خواهم ــــــــــــــــــــــــــــ ای که در خال لبت سیب معطر داری

بین صف منتظرم تا که مرا هم ببری ـــــــــــــــــــــــــــ نجف و کرب و بلا، هر چه مُقَدر داری

بهترین ذکر شب و روز حسین است حسین ــــــــــــــــــ به خدا نام جگر سوز حسین است حسین

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات

بیا ای دلیلِ دعایِ همه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ و مقصودِ آقا بیایِ همه

جدا هستی از ما و همراه ما ــــــــــــــــــــــــــــ غریبِ همه آشنایِ همه

اگر از صدایم بدت آمده ــــــــــــــــــــــــــــــــــ صدایت زدم با صدای همه

گره خورده کار دلم چاره کن ــــــــــــــــــــــــــ ای آقای مشکل گشای همه

بدون تو ای شادی روزگار ـــــــــــــــــــــــــــــ جهان گشته ماتم‎سرای همه

نگاه پر از اشک روز و شبت ـــــــــــــــــــــــــ دخیل است در گریه‎های همه

همه چشم‎‎شان سمت دستان توست ـــــــــــــــــــ که امضا شود کربلای همه

یکی بین روضه صدا زد حسین ـــــــــــــــــــــ نوشتند آن را به پای همه

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات

با توبه‎ها دادی به من دو بال دیگر ــــــــــــــــــــــــــــــــ شرمنده‎ام کردی در استقبال دیگر

التائبون العابدون الحامدون است ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ هر بار می‎گیرم ز قرآن فال دیگر

گر که نیامرزیدی‎ام امشب بیامرز ـــــــــــــــــــــــــــــــــ شاید نباشم ای خدا تا سال دیگر

انگار دیشب اول مهمانی‎ات بود ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ای کاش باشم وقت استهلال دیگر

تو دائم الفضلی و ستار العیوبی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ دیگر ندارم کار بر احوال دیگر

از من بیا بگذر شتر دیدی ندیدی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ دارد اگر این بنده صد اشکال دیگر

از وسعت فیض نگاه توست هستم ـــــــــــــــــــــــــــــــــ وقتی زبان باز کرده اینجا لال دیگر

عیدی ما چند روز دیگر صحن ارباب ـــــــــــــــــــــــــــ دارد مناجات اربعین یک حال دیگر

ما را سر آخر می کشد این جسم بی سر ــــــــــــــــــــــــ با دعوتش بر روضه‎ی گودال دیگر

هر چه به دست آمد درو کردند و بردند ـــــــــــــــــــــــــ شد بر سر پیراهنش جنجال دیگر

بر دست هر نامحرمی خلخال اما ــــــــــــــــــــــــــــــــــ چشم پلیدش در پی خلخال دیگر

طفلی رقیه گفت در آن کشمکش‎ها ـــــــــــــــــــــــــــــــ عمه نداری روسری یا شال دیگر

آن‎قدر لطمه خورده بود از این و آن، که ـــــــــــــــــــــ برداشت دست از شستنش غسال دیگر

آمدم با تو سحرها حرف‎هایم را زدم ــــــــــــــــــــــــــــــ ناله‎های ربنا یا ربنایم را زدم

بعد از این یک ماه هر چه شد دگر پای خودت ــــــــــــــ من برای بنده بودن دست و پایم را زدم

حال میخواهی ببخشای یا که میخواهی نبخش ـــــــــــــــ من که هر شب آمدم اینجا صدایم را زدم

دست، خالی کیسه، خالی گردن کج بارها ــــــــــــــــــــــ بر در میخانه ات دست گدایم را زدم

پیش مردم آبرویم را مبر من ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ هر کجا رفته ام حرفِ کریمیِ خدایم را زدم

کاشکی باور کنی مردانه توبه کرده ام ــــــــــــــــــــــــــ کاشکی باور کنی قید خطایم را زدم

زود آمد ضامنم شد زود بخشیدی مرا ــــــــــــــــــــــــــــ تا درِ صحن علی موسی الرضایم را زدم

آخر ماهی خیالم را تو راحت کن بگو ــــــــــــــــــــــــــــ پای تقدیر تو امضای عطایم را زدم

ماه مهمانی که طی شد، کی محرم می رسد ــــــــــــــــــــ کی ببینم خیمه ماه عزایم را زدم

التماست می کنم امسال راهی ام کنی ــــــــــــــــــــــــــــــ من که هر شب ناله‎ی کرب و بلایم را زدم

روی لب پر توبه تبسم برسانید ــــــــــــــــــــــــــــــ ماندیم که ما را به تفاهم برسانید

ای کاش که در پشت سلام من عاصی ـــــــــــــــــــ ما بین دعا گاه علیکم برسانید

دوریم ز تسبیح و مناجات اقلا ـــــــــــــــــــــــــــــــ ما را به شب و گریه ی مردم برسانید

گفتند سحرگاه رهایید از آتش ــــــــــــــــــــــــــــــــ گفتیم به ما وقت تکلم برسانید

چون اهل ولاییم سر از پا نشناسیم ــــــــــــــــــــــــ در کوره نشستیم که هیزم برسانید

با ساقی کوثر همه مستیم و خرابیم ــــــــــــــــــــــــ ما اهل بهشتیم فقط خم برسانید

دنبال حسینیم نه فردوس برین ـــــــــــــــــــــــــــــــ پس ما را به دو صد خوشه ی گندم برسانید

ما آب نخواهیم اگر وقت نماز است ـــــــــــــــــــــــ از کرب و بلا خاک تیمم برسانید

گفتیم حسین دلتان زود رضا شد ــــــــــــــــــــــــــــ حالا حرم ضامن هشتم برسانید

صحن رضوی هم نشد اصلا سر راهی ــــــــــــــــ ما را به لب جاده قم برسانید

تا گریه کن فاطمه هستیم اسیریم ـــــــــــــــــــــــــــ ما را به مزاری که شده گم برسانید

باز شب‎های آخر ماه است من و باری که مانده بر دستم ـــــــــــــــــــــــ منم آن جا مانده از شب قدر فرصت توبه رفته از دستم

آمدم تا به خویش فهمیدم ماه رفته و دست من خالی ـــــــــــــــــــــــــــــــ قدر این سفره را ندانستم ناله ها می کشم ز بد حالی

مانده ام بین حال خوف و رجا گفتم آیا دگر امیدی هست؟ـــــــــــــــــــــــ شب جمعه رسید و گفت به من ملک رحمتش، امیدی هست

هرچه در کار خویش می نگرم با خدایم وفا نکردم من ـــــــــــــــــــــــــ آمدم در ضیافتش اما سر سفره حیا نکردم من

ای خدا بار من زمین مانده آبروی مرا بخر امشب ـــــــــــــــــــــــــــــــ چه کنم چون مرا نبخشی و بگذرد از سرم اگر امشب

حال که آمدم مرا دریاب به تو غیر از وفا نمی آید ـــــــــــــــــــــــــــــــ چون منی اگرببخشاید کم ز لطف خدا نمی آید

هر چه سر زد از ما خدا انگار مثل اینکه گرفته نادیده ـــــــــــــــــــــــــ همه جرم و زشتی ما را محض روی حسین بخشیده

روضه خوان رو به سوی مقتل کن از غم شاه عالمین بگو ـــــــــــــــــــ از همین راه دور با حسرت السلام علی الحسین بگو

لب گودال پیکر شه را نیزه داران محاصره کردن ــــــــــــــــــــــــــــــ با سر نیزه پیکر او را تکه تکه ….

گفت پیغمبر که چون کوبی دری ـــــــــــــــــــــــــ عاقبت زان در برون آید سری

ای خدا ایام طاعاتم گذشت ــــــــــــــــــــــــــــــــــ نیمه شب‎های مناجاتم گذشت

روزهای روزه داری شب شده ـــــــــــــــــــــــــــ ماه رحمت جانب مغرب شده

می‎رود شبها و دلگیرم هنوز ــــــــــــــــــــــــــــــ با گناه خویش درگیرم هنوز

آن‎قدر در می‎زنم این خانه را ـــــــــــــــــــــــــــــ تا ببینم روی صاحب‎خانه را

ای که نادیده گرفتی کار من ـــــــــــــــــــــــــــــــ چه کریمانه خریدی بار من

من که می دانم سزاوار چی ام ــــــــــــــــــــــــــــ من فراموشم نمی گردد کی ام

من همانم که تو را نشناختم ـــــــــــــــــــــــــــــــــ هر چه سرمایه تو دادی باختم

آشنایم آشنایم آشنا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ آشنایم خود مرا گفتی بیا

من سزاوار عطایت نیستم ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ لایق مهمان سرایت نیستم

من که زیبنده به احسان توام ــــــــــــــــــــــــــــــــ هر چند بد باز میهمان توام

این تو بودی که کرامت دادی ام ــــــــــــــــــــــــــ خسته بودم استقامت دادی ام

با حسینت آبرو دادی به من ـــــــــــــــــــــــــــــــــ از محبت رنگ و بو دادی به من

در کویر غم گل شادی شدم ـــــــــــــــــــــــــــــــــ میهمان سفره‎ی هادی شدم

یا عزیزالله سائل آمده ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سفره دار ماه سائل آمده

تا که دیدی من گدای هادی‎ام ــــــــــــــــــــــــــــــ از عذاب خود رهایی دادی‎ام

جان آن آقا که افتاده نشست ــــــــــــــــــــــــــــــــ در کنار قبر آماده نشست

پشت مرکب با شتابش برده اند ـــــــــــــــــــــــــــ مجلس بزم شرابش برده اند

بین آن نامحرمان تب می کند ـــــــــــــــــــــــــــــ در دل خود یاد زینب می کند

یاد چوب و یاد تشت و خیزران ــــــــــــــــــــــــــ عمه جان ای عمه جان ای عمه جان

این که بر دوش خودش کوهی ز عصیان می کشد ــــــــــــــــــــــ خویش را در سایه سار اسم رحمان می کشد

من همین اندازه که هستم کنارت کافی است ــــــــــــــــــــــــــــــــ طفل مهجور از پدر رنج فراوان می کشد

یا رب از ستاری تو کس گناهم را ندید ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بنده هر چه بد کند حق پرده بر آن می کشد

من کنون کاری نکردم خیر می بخشی به من ــــــــــــــــــــــــــــــ میزبان اینجا همیشه جور مهمان می کشد

نعمتی را که تو دادی کرده ام صرف گناه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ بس عقوبت‎ها که این بنده ز کفران می کشد

تو مرا خواندی ولی من رو گرداندم ز تو ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ آن سیه بختم که رو از لطف می کشد

نا امید از بخشش تو نیستم پس آمدم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تو نه آنی که ز دست خلق دامان می کشد

جرم ما پیش عفو تو نمی آید به چشم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ منت لطف تو را این بنده از جان می کشد

آن خدایی را که من بشناختم در روز حشر ـــــــــــــــــــــــــــــــــ گر حسابی هم کشد از ما به پنهان می کشد

لحظه ی مردن ندارد واهمه آن کس که او ــــــــــــــــــــــــــــــــــ انتظار مقدم شاه خراسان می کشد

کار العفو مرا ذکر حسین جان می کند ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ حق به عشقش بر گناهم خط بطلان می کشد