یا ربّ یا الهی یا ربّ یا الهی

من بنده‌ی تو هستم عهد تو را شکستم
پرونده‌ی سیاهم مانده به روی دستم

عبد فراری‌ات را دلخون نمی‌کنی تو
از خانه‌ات گدا را بیرون نمی‌کنی تو

یا ربّ یا الهی یا ربّ یا الهی

دل با صفا نکردم از تو حیا نکردم
بر توبه‎نامه‌ی خود اصلا وفا نکردم

شرمنده‌ام نبردی هرگز تو آبرویم
تازه اجازه دادی با تو سخن بگویم

یا ربّ یا الهی یا ربّ یا الهی

آنان که در بهشتند خاک مرا سرشتند
بر صورتم از اول نام علی نوشتند

من مست گریه هستم اشکم شده شرابم
زهرا گرفته دستم عبد ابوترابم

یا ربّ یا الهی یا ربّ یا الهی

دل شد حریم جانان هر دم شدم پریشان
عقده ز دل گشودم، ناله زدم حسین جان

کلب حریم عشقم شیدای عالمینم
عالم همه بداند دیوانه‌ی حسینم

آب روان بنوشم گویم به آه سوزان
دوست دارم حسین جان، دوست دارم حسین جان

آهسته‌تر برادر شانه زنم به مویت
این لحظه‌های آخر بوسه زنم گلویت

من پای گیسوانت گیسو سپید کردم
اذنم دهی به میدان دور سرت بگردم

گویم به چشم خونبار دیدی شدم گرفتار
حسین خدانگهدار …

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

دو سه شب مانده فقط فرصتمان محدود است
رحم کن گرچه گدای تو گنه‎آلود است

وای بر من اگر امشب نخری بارم را
آه پس من چه کنم نفس خطا کارم را

هیچکس مثل منِ خسته پریشان نشده
روزه‎هایم سپر آتش سوزان نشده

دانه دانه گنه من شده صدها خروار
ماندم از فیض نمازی که قضا شد هر بار

در سرم جز هوس و خواهش نفسانی نیست
خبری دیگر از آن سجده‎ی طولانی نیست

جای مظلوم، ستم پیشه هم آغوشم شد
از علی گفتم و ایتام فراموشم شد

معصیت کم‎کم از این خانه مرا دورم کرد
خوی دنیاطلبی بود که مغلوبم کرد

سیدی صید شدم در شهواتم الغوث
سخت دلواپس میزان و صراطم الغوث

بینوایم، به گدا نان و نوایی برسان
درد دارم چه کنم زود دوایی برسان

نسخه‎ای نیست به جز گریه‎ی بر ثارالله
هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله

سر مولا به روی نیزه اعدا می‎رفت
ناله‎ی خواهر او بود که بالا می‎رفت 

به لب تشنه‎ی ارباب الهی العفو
به همان گریه‎ی بی‌‎تاب الهی العفو

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ماندم میان خوف و رجا دست من بگیر
وقتم کم است، آه خدا دست من بگیر

چیزی نمانده جمع شود خوان رحمتت
حالا که هست سفره به پا دست من بگیر

در هم بخر سوا بکنی گریه می‌کنم
امشب کنار این رفقا دست من بگیر

من صاحب مصائب سنگین و بی حدم
با این همه گناه و خطا دست من بگیر

ای دستگیر باخبری من چه کرده‎ام (کرده‎اند خلق)
دست مرا دوباره رها دست من بگیر

باد صبا هوای نجف را می‌آورد
مستم به بوی باد صبا دست من بگیر

باشد دخیل پنجره فولاد می‌شوم
در روضه‌ی امام رضا دست من بگیر

بر رشته‌ی محبت او چنگ می‌زنم
چنگی که «لا انفصام لها» دست من بگیر

بر خاک کوچه رو به اباصلت ناله زد
در زیر پام مانده عبا دست من بگیر

پنجاه بار بین گذر خورده‎ام زمین
یاد غریب کرب و بلا دست من بگیر

عباس نیست زینب و یک محمل بلند
گوید سکینه عمه بیا دست من بگیر

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

اشک عشاق تو از دیده روان است بیا
آخرین جمعه‎ی ماه رمضان است بیا

العجل تا که برای تو به دردی بخوریم
نوکر تو تا که جوان است بیا

صاحب العصری و هر عصر نبودم یادت
سر ما گرم به بازی زمان است بیا

ثمن عمر منِ زار، ضرر بود و ضرر
عمر این شاخه دگر رو به خزان است بیا

کوهی از معصیت است اینکه روی شانه‎ام است
قامتم زیر گنه مثل کمان است بیا

گرد و خاکی که گرفته دل ما را بتکان
نظر لطف شما خانه تکان است بیا

کو عبایت که بیایی به سر ما بکشانی
شیعه عمریست به دنبال امان است بیا

من دعا بهر فرج می‎کنم و می‎دانم
که یقینا فرج شیعه در آن است بیا

انتقام در و دیوار به دستان شماست
مادرت فاطمه قلبش نگران است بیا

کربلا با تو چه کیفی چه صفایی دارد
پشت تو قافله‎ی سینه‎زنان است بیا

از تن جدّ شما پیرهنش را بردند
سینه زن هم ز غمش جامه‎دران است بیا

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

خسته و سرگشته، ای غفّار من برگشته‎ام
سر به زیر و بی‎کس و بی‎یار من برگشته‎ام

دل به هر کس غیر تو دادم غرورم را شکست
زخمی از بی مهری و آزار من برگشته‎ام

ای رفیق روزهای سخت، دستم را بگیر
کن نظر خورده گره در کار من برگشته‎ام

پیش این و آن بیا و دست من را رو مکن
آبرو داری کن ای ستّار من برگشته‎ام

یا درستم کن همین امشب یا مرگم رسان
خسته‎ام از این همه تکرار من برگشته‌ام

بارها و بارها شرمنده‌ی آقا شدم
باز هم با لطف او من اینبار من برگشته‎ام

تا زمین خوردم بلندم کرد آقای نجف
در پناه حیدر کرار من برگشته ام

مادر آئینه‎ها قلب مرا تطهیر کرد
با دعای مادری غمخوار من برگشته‌ام

با لبان تشنه هر لحظه برم کرب و بلا
با سلامی لحظه‌ی افطار برگشته‎ام

بارها زینب صدا زد کو علمدار حرم
از میان کوچه و بازار من برگشته‌ام

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

وقت توبیخ نبین زشتی اعمالم را
وقت بخشش بنگر کثرت آمالم را

با تعمد دم در ماندم و داخل نشدم
تا که جویا بشوی لحظه‎ای احوالم را

با نظر سوی گناهان خودم داد زدم
عفو کن این همه گستاخی و جنجالم را

کرمت زود رسید و به طمع افتادم
چشم‎پوشی بنما دوزخ افعالم را

زیر و رو کن دل من را خبری در پیش است
خوانده‎ام قبل نبا سوره‎ی زلزالم را

من زمین‎گیر گناهم نجفم را بده زود
تا بمالم به حرم گوشه‏‎ای از بالم را

پیشکش کردم از روز ازل بهر حسین
پدر و مادر و جان و تن و اموالم را

باز هم لطف کریمانه‎ی موسی الکاظم
می‎دهد روزی پر برکت یکسالم را

جان فدایش که غریبانه میان زنجیر
گفت باید چه کنم درد سیه چالم را؟

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

اگر وا می کنی امشب پَرم را
اگر پُر می کنی این ساغرم را

اگر دیدی تو چشمان ترم را
اگر داری نشان دلبرم را

بگو امشب بیاید بیقرارم
شب قدر است خیلی حرف دارم

گدا گرچه گدای بی سر و پاست
خودت گفتی بیا عفو تو با ماست

مگر که تو دلت عاصی نمی‎خواست
مگر آلوده تر از من هم اینجاست؟

تو هم خوبست قدرم را بدانی
من آلوده را از خود نرانی

شده از دامنت کوتاه دستم
کنار هر کس و ناکس نشستم

نگاهم را به چشم خلق بستم
دلت را هی شکستم هی شکستم

نگو که از منِ عاصی بریدی
ز من بگذر شتر دیدی ندیدی

مدارا کن دل یک دنده‎ام را
بده بالا سر شرمنده ام را

نده دست چپم پرونده‎ام را
بنازم دلبر بخشنده ام را

بنازم رافتی که داشتی را
خودت وا کن مسیر آشتی را

توانمندی تو و من ناتوانم
درآمد گریه‎ی صاحب زمانم

گنه چاقو زده بر استخوانم
مرا بیچاره کرده این زبانم

درونم دشمنی خناس دارم
به گردن کوه حق الناس دارم

بدم، باشم! ولی صاحب که دارم!
ثوابی بر گنه، غالب که دارم

دلی بر دلبر راغب که دارم
علی بن ابیطالب که دارم

کسی که در دل من منجلی بود
علی بود و علی بود و علی بود

علی شد باده، پیمانه نجف شد
کرم کرد و کرمخانه نجف شد

دلم هر بار مهمان نجف شد
خراب و مست ایوان نجف شد

علی گفتم شراب طور خوردم
نشستم از ضریح انگور خوردم

علی گفتم نگاهم کرد زهرا
گدای دل‎بخواهم کرد زهرا

نظر بر سوز و آهم کرد زهرا
دوباره سر به راهم کرد زهرا

و ماندم تا ابد در زیر دِینش
گرفتارم گرفتار حسینش

به شام تار من مهتاب ارباب
شب قدری مرا دریاب ارباب

دلیل عفو من ارباب ارباب
شدم از داغ تو بی‎تاب ارباب

سرت را پیش زینب می‎بریدند
بمیرم نامرتب می بریدند