از دوری نگار فقط آه میکشیم
ما از فراق ناله ی جانکاه میکشیم

هی جمعه روی جمعه تلنبار میشود
درد فراق را همه ی ماه میکشیم

گاهی عتاب تو به صلاح دوام ماست
ما انتظار سیلی ______ میکشیم

ما از تب وصال توان کسب میکنیم
یک کوه را به قدر پر کاه میکشیم

باید به زور، گریه از این چشمها گرفت
با دست خویش آب از این چاه میکشیم

شرط عروج بنده به بغض پگاه اوست
خود را به سمت اشک سحرگاه میکشیم

هر کس دلیل قد خمم را سوال کرد
گفتیم بار نوکری شاه میکشیم

این اعتقاد ماست که دلخواه فاطمه است
در روضه هر چه ناله ی دلخواه میکشیم

آقا قسم به عمر کم مادر شما
ناز تو را به این دم کوتاه میکشیم

در کوچه گوشواره ی مادر شکسته شد
ما هر چه میکشیم از آن راه میکشیم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

زنی بالاتر از هر زمینی از آسمان حتی
فراتر از تمام عرش با قد کمان حتی

از آیاتی که نازل شد برایش میتوان فهمید
خدا هم نام او را میبرد زیر زبان حتی

چنان محو کمالات و صفاتش بود پیغمبر
گمانم برده باشد نام او را در اذان حتی

اگر چشم شفاعت را ببندد روز وانفسا
ندارند انبیا هم پای رفتن در جنان حتی

جهانِ خالی از احساسِ ما را رنگ و بو بخشید
که بی او خارتر از خار میشد زعفران حتی

به دیوان کرم یک عمر اگر بی وقفه بنویسند
نخواهد شد نمی از بحر جود او بیان حتی

تصور کن یتیمان و فقیران و اسیران، سیر
ولی در سفره ی افطار زهرا نیست نان حتی

خوشا آن سائلی که نان او را در دهان دارد
صدف اینگونه دُری را ندارد در دهان حتی

یقین دارم نخواهد شد ادا حقش اگر روزی
فدای خون فرزندش شود کل جهان حتی

میان شعله ها میسوخت دم برنمی آورد
ندارد صبر او را لحظه ای آتشفان حتی

زلیخا را بگو عشق حقیقی عشق زهرا بود
جوانی چیست عاشق چشم پوشد ز جان حتی

ز حال مردِ خیبر بعد زهرا میتوان فهمید
که روزی میرسد بر خاک پشت پهلوان حتی

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ای صاحب عصر و زمان با نوکرت سردی چرا؟
صحرانشین از این سفر پس برنمیگردی چرا؟

هر وقت حاجت داشتم زود آمدم بر درگهت
عادت چرا، غفلت چرا، این درد بی دردی چرا؟

هر بار روی گرداندم از تو رو نگرداندی ز من
بی آبرویی مرا بر رو نیاوردی چرا؟

چون خون دلها میخوری از پشت خنجر میخوری
میبینی از عشاق خود این قدر نامردی چرا؟

نشناختم اصلا تو را قدر سلامی و السّلام
درد آشنا از جمع ما بیچاره ها طردی چرا؟

شاید گناه جمعی ما را عقوبت کرده ای
بین بلاها روضه های ما شدی فردی چرا؟

باور نکردم که مرا از خانه ات رد کرده ای
گر فکر می کردی بدم پس باورم کردی چرا؟

ای آنکه روی شانه ات کوه گناهم آمده
مادر سفارش می کند هر بار دلسردی چرا؟

زهرا علمدار علی بود و ز پیغمبر شنید
بدجور خوردی بر زمین ریحانه ام زردی چرا؟

پیراهن خونین تو آتش گرفته پشت در
تنها میان این همه گرگان ولگردی چرا؟

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

تصویر هجر تو که به ذهنم خطور کرد
آه فراق آینه ام را نمور کرد

جز اشک چیست چاره ی یوسف ندیده ها؟
یعقوب چشمهای مرا گریه کور کرد

بین من و تو پرده ی عصیان حجاب شد
ما را گناه کاریمان از تو دور کرد

یکبار هم گناه مرا روی من بیار
آخر خدا چه قدر شما را صبور کرد

در راه دوست هر چه هزینه دهی کم است
اصلا به پای یار نباید قصور کرد

تمرین سوختن به تماشا نمیشود
باید میان شعله همین را مرور کرد

مست از شراب عشق به آغوش شمع تا
پروانه سوخت میکده را غرق نور کرد

گاهی صلاح طفل به تنبیه مادر است
باید به سر راه شدن را زور کرد

دست از تعلقات بکش وصل را بگیر

شرط ورود وادی حق پابرهنگی است
باید کلیم وار عزیمت به طور کرد

هجران بس است ای پسر فاطمه بیا
شاید که مرگ جسم مرا سهم گور کرد

ما را به حق روضه ی زهرا درست کن
حوریه ای که در دل آتش ظهور کرد

آیینه زلال نبی پشت در شکست
آیینه را چگونه علی جمع و جور کرد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

یار ما هر نیمه شب که بر سجاده است
آن قدر آقاست یاد قوم نوکرزاده است

گر گدا کاهل بود تقصیر صاحبخانه نیست
ما نمیخواهیم ورنه لطف او آماده است

گریه هایم کم شده یعنی که بی برکت شدم
بی حیایی من آخر کار دستم داده است

به دل سنگی که من این حرفها سودی نکرد
حلّ کار سنگ کی در طاقت سمباده است؟

امر مولا روی چشمم نهی مولا روی چشم
کار سختی نیست اصلا عبد بودن ساده است

در تمام سالها من فکر خود بودم ولی
او دم خیمه به شوق دیدنم اِستاده است

فاطمیه جمع را یک کربلا مهمان کنی
قلب ما سینه زنان در به در آن جاده است

بوی دود از خانه ی مولا به عالم می رسد
بوی دود از چادر آن بانوی آزاده است

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

خدا جلوه اش در دل عارفین
من الاولین بوده و الآخرین

بنازم به نازی که از ما کشید
بنازم به این احسن الخالقین

مرا آفریده برای حسین
لَکَ الْحَمْدُ حمد همه شاکرین

فقط گفت در گوش من یا حسین
شنیدم و یا ارحم الراحمین

به قرآن بهشت خدا بی حسین
شود بدتر از اسفل السافلین

به مستی من لحظه ای شک نکن
که جوشیده ام در چهل اربعین

نه نمیدانمش و نه نمی فهممش
ولیکن به کنه وجودم ببین

سرشته شده با رقیه گِلم
منم بنده ی آن خرابه نشین

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

نیست دردی کشنده تر ز فراق

غم دوری تو مصیبت شد
شده‎ام با همه به جز تو عیاق

عمری ز دیدن تو محرومم
گله از چه؟ ندارم استحقاق

از گناه زیاد خسته شدم
شده پرونده‎ام پر از اوراق

اشک چشم مرا دو چندان کن
چون که محتاج گریه‎اند عشاق

اِكْفِيانى غریب و تنهایم 
وَانْصُرانى شدم به تو مشتاق

میهمان کن مرا به خیمه‎ی خود
جان اگر ماند می‎کنم انفاق

دل به دل راه دارد آقا جان
دل به هم بسته‎ایم بی‎اغراق

نمک روضه‎ی مرا بفرست
روزی‎ام دست توست یا رزاق

سحری روبروی شش گوشه
دست من را بگیر بین رواق

ای ضریح حسین دلتنگم
برسان ناله‎ی مرا به عراق

فاطمه دست از علی نکشید
به زمین خورده بود با شلاق

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات